ปกขาว

ตอนที่ 1 หยาดน้ำ(ของ)ทิพย์ กูชื่อเอ เคยเป็นยามกะดึกอยู่ที่สถานีโทรทัศน์เบญจทีวี ซึ่งทีวีช่องที่กูเคยทำงานก็อยู่มีสาวๆ สวยๆ เยอะไปหมด โดยเฉพาะพวกผู้ประกาศข่าว แต่มีอยู่คนที่กูสนใจเป็นพิเศษ เอ่ยชื่อไปพวกมึงก็คงรู้จักดี ก็อีทิพย์ ชลรัศมี ผู้ประกาศข่าวรายการจับข่าวประเด็นร้อน ตอน4ทุ่มกว่าๆ ไง มึงเอยผู้หญิงห่าอะไรก็ไม่รู้ ตัวเตี้ยๆ เล็กๆ สูงสัก 160 ได้มั้ง แต่หน้างี้สวยโคตร แถมอวบไปหมด นมเป็นนม ตูดเป็นตูด ขาวยังกับโอโม่ กูล่ะควยแข็งทุกทีที่เห็นแม่งเดินผ่าน เพราะตูดแม่งจะส่ายขึ้นลงๆ เป็นจังหวะน่าจับกระเด้าจริงๆ ที่สำคัญเวลาแม่งมานั่งกินข้าวที่โรงอาหาร หรือ ตอนที่กูโบกรถให้มัน มักจะได้เห็นของดี เพราะอีทิพย์จะเปิด “หวอ” ให้ดูเป็นประจำ แม้จะไม่ชัดเจนนักแต่กูว่าหีแม่งต้องอวบอูมแน่ๆ เห็นทีไรเป็นทนไม่ได้ต้องหลบไปว่าวถึงเธอเป็นประจำเลย …………… วันนั้นเป็นช่วงปีใหม่ที่สถานีมีรถเข้ามาจอดเยอะมาก เยอะจนถึงขนาดคนที่ทำงานเองยังโดนขอให้ไปจอดที่ตึกบริษัทข้างๆ เพื่อให้ผู้ใหญ่ หรือ พวกแขกเข้ามาจอดในลานจอด วันนั้นกูสลับเวรกับเพื่อนมาเข้าเวรตอนกลางวันพอดี ขณะที่กำลังโบกรถอยู่ ก็มีรถคนหนึ่งบีบแตรเรียกกูทำท่าเ...

ห้าทุ่มกว่าแล้ว..... สุดาตรวจดูความเรียบร้อยของประตูหน้าต่างเช่นเดียวกับที่เคยปฏิบัติมาแล้วทุกครั้งที่สามีหนุ่มออกจากบ้านไปเข้าเวรตอนกลางคืน เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อย สุดาก็เริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่ออาบน้ำหลังจากกรำงานบ้านมาตลอดทั้งวัน สายน้ำเย็นจากฝักบัวช่วยให้หญิงสาววัย 19 ซึ่งแต่งงานกับแฟนหนุ่มมาได้สองสามอาทิตย์ ผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อยไปได้อย่างมาก หลังจากอาบน้ำจนเย็นฉ่ำชื่นมื่นกายสบายใจแล้ว ก็คว้าผ้าเช็ดตัวมากระโจมอกหุ้มร่างอวบก่อนเดินออกจากห้องน้ำ ส่วนร่างกายที่พ้นจากการห่อหุ้มด้วยผ้าขนหนูสะท้อนแสงไฟจากห้องน้ำขาวโพลน ขณะที่สุดาตรงไปหยิบเสื้อชุดนอนในห้องซึ่งไม่ได้เปิดไฟ ยังไม่ทันที่มือของหญิงสาวจะเอื้อมถึงชุดนอน เสียงหนึ่งที่ไม่เคยคุ้นหูก็ดังขึ้นเบาๆ “อยู่เงียบๆอย่าเอะอะเป็นอันขาด ไม่งั้นแทงตาย” สุดาทำท่าจะหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจ อีกเสียงหนึ่งก็ดังสำทับออกมาอีก ทำให้หญิงสาวต้องระงับหุบปากที่อ้าเสียทันใด “เงียบ.....ไม่งั้นกูแทงมึงจริงๆ” แล้วมืออันกระด้างข้างหนึ่งก็คว้าหมับที่แขนเปลือยเปล่าของหล่อน แล้วรวบแขนทั้งของข้างบิดไปข้างหลัง อีกคนหนึ่งก้าวออกมาเอามีดจ่อที่คอหอย ...

ตอน จุดเริ่มต้นแห่งกลกาม แม่ของผมอายุ 55 ปีแล้วแต่ด้วยความที่ไม่เคยต้องทำงานเลยตลอดชีวิต เพราะพ่อของผมซึ่งเป็นนายพลใหญ่ในอดีต ได้เลี้ยงดูแม่เป็นเมียน้อยตั้งแต่ที่แม่อายุ 17 ปี โดยมีลูก 3 คน (ชาย 2 หญิง 1) จึงทำให้แม่ยังมีรูปร่างหน้าตาที่สวยงามและเซ็กซี่อย่างยิ่ง ถ้าคุณนึกภาพไม่ออกว่าผู้หญิงอายุขนาดนี้จะสวยงามได้ขนาดไหนกัน ก็ขอให้คุณหารูปอาปุ๊ก(อาภัสรา)มาดูไปพลางๆก่อน (แล้วคุณจะรู้ว่าผู้หญิงที่ผ่านมือชายมาจำนวนมากมายนั้น..ได้รับน้ำคาวกามของชายหล่อเลี้ยงให้เรือนร่างและหน้าตาผิวพรรณไม่มีวันแก่ตามวัย!) แล้วเมื่อมีโอกาสอันดี ผมจะเอารูปเด็ดๆของแม่มาให้ดูเป็นขวัญตา รับรองว่าพวกคุณจะต้องชักว่าวสำเร็จโทษกับรูปแม่ของผมอย่างเมามันเป็นแน่เชียว ปัจจุบันด้วยวัยขนาดนี้ แม่ยังมีสัดส่วน 38-26-39 ซึ่งด้วยความสูง 165 ซ.ม.ทำให้แม่ยังคงเป็นเป้าสายตาให้หนุ่มรุ่นลูกรุ่นหลานต้องมองกันเหลียวหลัง โดยเฉพาะหน้าตาที่ยังคงสวยคม ผิวที่ขาวประดุจหยวกกล้วย และที่สำคัญเต้านมขนาดคัพ D ที่หากคุณโชคดีได้ถอดเสื้อผ้าแม่ของผมออกแล้ว คุณจะเข้าใจว่า ที่ว่าขาวจนเห็นเส้นเลือดนั้นมันโคตรน่าขยำขยี้ขนาดไหน

ตอน คืนที่ต้องจดจำ คืนนั้นหลังจากที่ขึ้นมานอนอยู่บนเตียง ผมนอนฟังเสียงน้ำในห้องน้ำซึ่งแม่กำลังอาบน้ำอย่างเงียบๆ นานๆทีก็จะได้ยินเสียงสะอื้นกระซิกๆของแม่ดังลอดออกมา แม่คงเหงาและยังคิดถึงพ่ออยู่ โดยเฉพาะในวันนี้เป็นวันครบรอบ 100 วันพอดี ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เป็นกรรมเวรอะไรที่สิ่งเลวร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นกับแม่ ในคืนวันนี้ ทำไมจึงต้องเกิดขึ้นวันนี้ หรือว่ามันจะเป็นแผนที่โหดร้ายและชั่วช้าของน้าสักคนสวน ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความชั่วร้ายเหี้ยมโหด ที่ต้องการเน้นย้ำความทรงจำอันเลวร้ายนี้ให้อยู่ในใจแม่ผมตลอดไป แผนการของมัน คงพยายามจะทำให้แม่ผม ผู้สวยงามและหยิ่งทะนงถือตัว กลับกลายไปเป็นทาสสวาทผู้ยอมพลีกายใจให้มันใช้และย่ำยีราวกับกระหรี่ชั้นต่ำจนไม่เหลือค่าราคาใดๆ รสสวาทอันโหดร้ายทารุณที่พวกมันกระทำกับแม่ จนแทบไม่เหลือเป็นผู้เป็นคนในคืนนั้น กลับกลายเสมือนเป็นยาเสพติดทำให้แม่ไม่สามารถขัดขืน จนตกจมลงไปในห้วงสวาทที่โสมมจนยากที่จะถอนตัว

ตอน น้าสัก..ไอ้ผัวแมงดาผู้กำหนดชะตาชีวิตอันบัดซบ เช้าวันรุ่งขึ้นผมหลับเป็นตายกว่าจะลืมตาขึ้นมาก็เกือบเที่ยงแล้ว พอลุกมองผ่านกระจกเงาไปที่เตียงแม่ ก็เห็นร่างใหญ่โตดำทะมึนของน้าสัก นอนตะแคงหลังหลังให้กระจกเงา กกร่างอวบขาวของแม่ โดยที่ท่อนควยมหึมาของแกยังฝังแน่นแช่คาอยู่ในรูตูดที่บอบช้ำ จนบวมเป่งของแม่ เสียงกรนดังสนั่นของแกประสานสอดรับกับเสียงกรนของไอ้เชิดทหารหนุ่ม ที่นอนหงายแผ่กางอยู่ข้างๆ ผมเห็นร่างแม่สั่นไหวไปมา เมื่อเงี่ยหูฟังดีๆก็ได้ยินเสียงร่ำไห้กระซิกๆดังลอดออกมาเบาๆ แม่คงบอบช้ำทั้งกายทั้งใจอย่างแสนสาหัส สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ได้ตรารอยบาปไว้ในจิตใจของแม่ ทั่วทั้งเรือนร่างงดงามเต็มไปด้วยรอยคราบคาวกามที่แสนจะสกปรกโสมมน่าขยะแขยงที่พวกมันหลั่งออกมาชะโลมราดไปทั่วอณูร่าง

ผมกับแก้วเป็นนักเรียน มัธยมปลาย ชั้น ม.5 ในโรงเรียนมัธยมเอกชนแห่งหนึ่งย่านบางเขนครับ เราคบกันในฐานะเพื่อนคนพิเศษมาตั้งแต่ ม.4 แล้ว แต่เราไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยนะ มากสุดแค่จับมือจูงมือกันเท่านั้น แค่นั้นก็ทำเอาผมหัวใจพองโตสุดๆ แล้วล่ะครับ ผมรู้สึกภูมิใจสุดๆ ที่ได้คบกับแก้ว เพราะแก้วเป็นดาวเด่นของโรงเรียนเลย คือนอกจากจะสวยที่สุดในโรงเรียนแล้ว แก้วยังเป็นลูกคุณหนูของแท้คือ ทั้งร้องเพลงเพราะ เต้นบัลเลย์ได้ และเล่นเปียโนเก่ง คุณสมบัติขนาดนี้ แก้วจึงถูกคัดเลือกเป็นดรัมเมเยอร์โรงเรียนโดยเสียงเอกฉันท์ แก้ว...จึงเปรียบเหมือนดอกแก้วที่มีกลิ่นหอมหวาน...สีขาวบริสุทธิ์.....ที่ใครก็หมายปอง ทว่าเหตุการณ์หนึ่ง ได้สร้างตราบาป สร้างราคีแก่ดอกไม้แสนสวยดอกนี้ เหตุการณ์นั้น....ผมอยู่...รู้เห็นทุกอย่าง....แต่ผม....ไม่อาจช่วยเหลือแฟนสาวของตัวเองได้เลย

ภาวินีสาวสวยดาวมหาลัยวัยสิบเก้า ขับ BMW Series 3 สีดำเลี้ยวปราดมาจอดหน้าบ้าน แล้วบีบแตรรถเร่งให้ลุงบุญช่วยคนสวนวัยกลางคนหน้าอัปลักษณ์เปิดประตู ภาวินีกำลังอารมณ์เสียอย่างมากที่กำลังนั่งดูหนังกับตั้วแฟนหนุ่มอย่างมีความสุข แต่ถูกคุณพ่อเรียกตัวกลับบ้านด่วน เพราะคุณพ่อต้องรีบเดินทางไปต่างประเทศเป็นเวลาหนึ่งเดือนโดยไม่รู้ตัว จึงอยากฝากงานให้ภาวินีดูแลเรื่องการซ่อมแซมบ้านก่อนที่คุณแม่จะกลับมาจากเมืองนอก โดยมีรายละเอียดมากมายที่ภาวินีเองก็ไม่ค่อยมีความรู้ คุณพ่อจึงให้ลุงบุญช่วยคอยฟังรายละเอียดของรายการซ่อมแซมก่อนจะเดินทางไปและรถจะมารับเวลาหนึ่งทุ่ม ภาวินีนั่งเคาะนิ้วบนพวงมาลัยรถอย่างหงุดหงิดที่ลุงบุญช่วยมาเปิดประตูช้าเหลือเกิน เหลือเวลาอีกไม่มากนักก็จะหนึ่งทุ่มแล้ว พอประตูเปิดออกภาวินีเร่งเครื่องเลี้ยวปราดเข้าที่จอดรถอย่างเร็วแทบจะเฉี่ยวลุงบุญช่วยที่กระโดดหนีตัวลอยจนเสียหลักล้มลง ภาวนีรีบวิ่งขึ้นบ้านไปหาพ่อ หลังจากที่คุณพ่อฝากเรื่อง รายการซ่อมแซมและเช็ดเงินสดกับภาวินีแล้ว รถของบริษัทก็มารับคุณพ่อเดินทางไปทันที ภาวินีรู้สึกเหนื่อยจึงเดินออกมาสูดอากาศภายนอก นึกอยากลงไปว่ายน้ำเล่นในสระน้ำ เพราะต...