ฝืน 4 แผนของแพรวา (ต่อจากฝืน 1)
ฝืน โดยท่าน ซุ่ม
 |
| แพร(แพรวา) |
“อืม..ลุงขับไปแถวรัชดาก่อนแล้วกันค่ะใกล้ๆแค่นี่เอง....แล้วเดี๋ยวค่อยคิด....เพราะว่าเราคงต้องอยู่ข้างนอกนานหน่อยไม่งั้นเดี๋ยว..”
“เดี๋ยวอะไรครับคุณแพร...” เสียงจ่าปืนรีบถามอย่างรวดเร็วจากด้านหลังซึ่งแกนั่งฝั่งเดียวกับแพรวาที่นั้งอยู่ด้านหน้ากับตาชด
“เอ่อเดี๋ยวคุณ..คุณแจ็คจะสงสัย”
“ทำไม..ทำไมค่ะ..พี่แพร..ทำไมพี่แจ็คเค้า”
“คุณแจ็คมาหาน้องนะซิโบว์ เขาเห็นรถอยู่แต่ไม่เจอโบว์...พี่เก่งเองก็สงสัยพี่เลยบอกว่าโบว์ออกไปข้างนอก”
“ตายแล้ว..แล้วโบว์..โบว์จะทำยังไง..ฮือๆๆ” ความหวาดกลัวเข้าครอบงำจิตใจสาวรุ่นน้องอย่างทันทีทันใดจนถึงกับหลั่งน้ำตาอาบแก้มขาวๆสองข้างไหลเป็นทางอย่างรวดเร็ว
“ใจเย็นๆจ๊ะโบว์ไม่ต้องกลัวพี่คิดแผนไว้แล้ว....เชื่อพี่เถอะพี่เองก็ไม่อยากเดือดร้อน”
“แล้วจะให้ผมสองคนช่วยเหลือยังไงบ้างละครับคุณแพร” ตาชดคนรถเองก็เริ่มวิตกจึงรีบถามตะกุกตะกักออกมาบ้าง
“ไม่ต้อง..ลุงกับจ่าปืนเฉยไว้พอแล้ว..เดี๋ยวแพรจัดการเอง”
“พี่แพรแต่.”
“นี่เอาอย่างนี้นะเดี๋ยวเราไปเที่ยวในผับกัน แล้วโบว์ก็บอกคุณแจ็คว่า มาเจอพี่ที่นั่นแล้วกลับพร้อมกัน ถ้าคุณแจ็คถามก็บอกว่า โบว์เสร็จธุระกับเพื่อนแล้วก็เลยตามมาเจอพี่ ก็เลยกลับมาพร้อมกัน ถ้าแจ็คเขาถามว่าไปกับใครก่อนหน้านี้ โบว์ก็ตอบมั่วๆไปก่อนแล้วกัน แค่เขาเห็นว่ากลับมาพร้อมพี่เขาก็คงไม่คิดอะไรหรอก”
“ลุงชดงั้นลุงเลี้ยวเขาไปจอดในโรงแรมนี้เลย..แพรมาที่นี่บ่อย แล้วข้างล่างเขามีผับที่แพรมาเป็นประจำกับเพื่อน”
“ครับๆๆ” ตาชดตอบสั้นพร้อมกับเลี้ยวรถเข้าไปในอาคารจอดรถด้านหลังของโรงแรมหรู 5 ดาวย่านรัชดา
“ลุงกับจ่าปืนรอแพรอยู่ที่นี้นะได้ไม้.....เพราะว่าถ้าลุงกับจ่าปืนเข้าไปพร้อมกับแพรเดี๋ยว...”
“อ๋อ...ผมรู้ครับคุณแพร..ไม่ต้องกังวล แค่นี้ผมกับไอ้ปืนสบายอยู่แล้วไช่ไม้ว่ะ”
“คุณแพรกับคุณโบว์ดริ้งกันให้สนุกเถอะครับไม่ต้องห่วงพวกผม เดี๋ยวผมกับไอ้ชดเดินเล่นๆแถวนี้ฆ่าเวลาได้
“ขอบคุณค่ะจ่า..ไปโบว์” กล่าวจบแพรวาสาวสวยผู้ทรงเสน่ห์ก็ก้าวเดินออกไปพร้อมกับรุ่นน้องสาวที่สวยไม่แพ้กันปล่อยให้คนรถตัวแสบและจ่าปืนโตผู้มากลีลาได้แต่เพียงมองตามเรือนร่างงามหยดย้อยภายใต้ชุดสีแดงเพลิงของผู้เป็นภรรยาเจ้านายที่ค่อยๆหายลับไปกับแสงไฟที่เลือนลางภายในอาคารจอดรถ
“โบว์พี่ว่าเดี๋ยวพี่เปิดห้องให้โบว์ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าตอนนี้ดูโบว์โทรมเหลือเกิน”
“ค่ะโบว์กำลังจะขอพี่แพรพอดี...อยากอาบน้ำมากเลยเหนียวตัวไปหมดแล้ว”
“ไปงั้นเดี๋ยวโบว์อาบน้ำเสร็จแล้ว เราค่อยลงไปที่ผับด้วยกัน”
“ค่ะพี่แพร..ขอบคุณนะค่ะ...”
...................................................
“เฮ้ยไอ้ชด....มึงมีเบอร์มือถือคุณแพรหรือเปล่าว่ะ” เสียงจ่าปืนเอ่ยถามตาคนรถตัวแสบขณะที่กำลังนึกอะไรขึ้นมาได้สักอย่าง
“มีสิ..มึงถามทำไม”
“อ่อดี...เอามาให้กูหน่อย...เกือบลืมเลยก็มะกี้ก่อนออกมาจากบ้าน ตอนกูล่อคุณโบว์กูทนไม่ไหวว่ะเลยปล่อยออกข้างใน เดี๋ยวกูจะรีบไปซื้อยาแล้วจะได้รีบเอาไปให้คุณโบว์แกกิน”
“เอ่อกูก็ลืมไปเลยไอ้ห่าเอ้ย...เกิดท้องขึ้นมาละยุ่งตายห่า...มึงนี่ไม่ระวังเลยแทนที่จะช่วยๆกันจะได้เย็ดได้นานๆเดี๋ยวก็อดกันพอดี....ดีไม่ดีเรื่องแตกขึ้นมาได้ตายห่ากันหมด”
“เอ่อๆๆ กูรู้แล้ว...นี่ไงเดี๋ยวกูรีบออกไปซื้อแถวๆนี้ละแล้วเดี๋ยวจะรีบเอาไปให้คุณแพรแก.....มึงรออยู่นี่ละอย่าไปไหน”
“เอ่อ..มึงรีบไปรีบมาละ...แล้วระวังตอนเข้าไปในผับอย่าให้ไอ้พวกบ๋อยมันเห็นละ แมร่งพวกนี้มันปากหมาตายห่า”
“เอ่อน่า... ถ้าปากหมามากเดี๋ยวพ่อเป่าแมร่งเลย มึงไม่ต้องกลัวหรอก กูไม่เข้าไปหรอก จะโทรบอกให้คุณแพรแกออกมาเอาข้างนอก”
จ่าปืนเอ่ยประโยคสุดท้ายขณะที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ลิฟท์ เพื่อลงไปหาซื้อยาคุมแบบฉุกเฉินเอาไปให้เพื่อนสาวของภรรยาแสนสวยของเจ้านาย ....ก็แหมนะทั้งความทั้งอวบ สวยก็ไม่เป็นรองคุณแพรเลย หีก็ดูดขนาดนั้นใครจะไปทนไหวว่ะ
มโนภาพการร่วมสังวาสที่ผ่านไปกลับผุดขึ้นมาอีกครั้งในใจของจ่าปืนโต
...................................................
“พี่แพรค่ะ...งั้นเดี๋ยวโบว์ขออาบน้ำก่อนนะค่ะ เหนียวตัวมากเลย.....พี่แพรลงไปก่อนเลยค่ะเดี๋ยวโบว์ตามไป”
“จ๊ะโบว์..ตามสบายไม่ต้องรีบนะ...พี่เองก็ไม่ได้อยากลงไปผับหรอก แต่จำเป็นต้องไปนะไม่งั้น.....”
แพรวาเอ่ยเสียงเรียบๆด้วยสำนึกรู้สึกผิดที่เธอเองเป็นต้นเหตุให้รุ่นน้องของเธอต้องเข้ามาผจญกรรมเช่นนี้ด้วย
“เอ๋อ..โบว์พี่...พี่ขอโทษนะที่พี่ทำให้โบว์ต้องมาเป็นแบบนี้..คือพี่..” แพรวาเอ่ยปากออกมาเบาๆพร้อมกับน้ำตาเริ่มปริ่มล้นออกมาไหลอาบแก้มเนียบนุ่มของเธอ
“มันผ่านไปแล้ว..ค่ะพี่แพร..เราคงแก้ไขอะไรไม่ได้...เพียงแต่..โบว์อยากรู้ว่าทำไมพี่แพรถึง...”
“พี่เองก็ไม่รู้เหมือนกันโบว์...มันเกิดขึ้นเมื่อวานตอนพี่กลับจากงานเลี้ยง...พี่...พี่ไม่รู้ว่าทำไมพี่ถึงยอมลุงชดให้ทำแบบนั้น...”
“แล้วจ่าปืนคนนั้นเขามาทำแบบนั้นกับพี่แพรได้ไงค่ะ”
“เมื่อเช้า...ตอนที่พี่กับลุงชดกำลัง...เอ่อ..กำลังมีอะไรกันจ่าปืนมาเห็นพอดี แล้วขู่พี่ว่าแอบถ่ายรูปไว้พี่เองไม่รู้จะทำยังไง..กลัวก็กลัว...พี่ก็เลย...”
“ช่างมันเถอะค่ะพี่แพร...เราคงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วคงทำได้เพียงไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก...พี่แพรลงไปเถอะค่ะโบว์จะไปอาบน้ำแล้วเดี๋ยวเราค่อยคุยกันอีกที” รุ่นน้องคนสวยก็เดินจากไปหายเข้าไปในห้องน้ำ
“ฮัลโหลมีอะไรหรือค่ะลุง” เสียงแพรวากดรับโทรศัพท์พร้อมกับตอบรับกลับไปอย่างรวดเร็วเมื่อเธอเห็นชื่อตาชดปรากฎบนหน้าจอ
“อ้าว..จ่าปืนเหรอค่ะ.....มีอะไรหรือค่ะ........เหรอค่ะ...ดีค่ะงั้นเดี๋ยวจ่ามาเจอแพรที่หน้าผับแล้วกันนะค่ะเดี๋ยวแพรออกไปหา...เอ่องั้น..ถ้ามาถึงแล้วจ่าช่วยโทรมาบอกแพรอีกทีนะค่ะ..ค่ะๆ..”
หญิงสาวลืมซะสนิทใจเรื่องที่ต้องหาทางป้องกันไม่ให้สิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้นกับเธอและรุ่นน้องผู้โชคร้ายที่ตกเข้ามาในเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันระหว่างเธอกับคนรถเฒ่า และลูกน้องคนสนิทของสามี ดีที่จ่าปืนได้จัดการหายาคุมแบบฉุกเฉินมาเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว
นับตั้งแต่แพรวาลงมาจากห้องพักสุดหรูของโรงแรมดังกลางถนนรัชดามาที่ผับประจำชั้นล่าง เธอก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะเล็กๆด้านในสุดท่ามกลางแสงและเสียงที่ดังอึกทึกครึกโครมของสถานบันเทิงมีระดับยามราตรี ที่นี่ ....เธอคุ้นเคยเป็นอย่างมากเวลาที่เบื่อๆเซงๆก็จะนัดเพื่อนฝูงคนรู้ใจมานั่งคุยนั่งหยอกเย้าประสาสาวสวยไฮโซชั้นสูงอยู่เสมอ ความร่ำรวยและวัยสาวที่สวยจนชายใดก็ตามที่ผ่านพบต้องเหลียวหันมองที่จะทำให้หัวหมุนกันหลายตลบโด่งดังเป็นที่รู้จักแก่ทุกคนตั้งแต่เจ้าของผับไปจนถึงเด็กเปิดประตูร้าน เธอคุ้นเคยกับสถานที่นี้เป็นยิ่งนัก ....ใช่....ส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นเธอ ญาดา และโบว์ สามสาวขาประจำที่แต่ละคนต่างก็งามล้ำตามสโตล์คนละแบบ แต่ครั้งนี้...ตอนนี้...เหลือเพียงเธอคนผู้เดียว........
.........เหล้านอกชั้นดีพร้อมมิกซ์เซอร์ และของขบเคี้ยวกลับแกล้มถูกยกเซิฟโดยที่เจ้าตัวไม่ต้องเอ่ยปาก เพียงแก้วเปล่าสัมผัสกับพื้นโต๊ะ เธอก็จัดแจงรินมันยกขึ้นดื่มอย่างรวดเร็วเหมือนกับจะอาศัยเจ้าสิ่งนี่เป็นเครื่องนับความว้าวุ้นใจ ความทุกข์ต่างๆ ความวิตกกังวล และสุดท้ายคือ ความเสียใจ .....ใช่ .....เสียใจ .........เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่เมื่อคืน ...ทำไม....ทำไมเธอถึงเผลอกายเผลอใจไปกับคนขับรถวัยเกือบจะเท่ากับบิดาของเธอ .....แล้วนี่ .....แล้วนี้มันยังต่อเนื่องมาจนเธอต้องพลาดเข้าไปอยู่ในเพลงกามกับลูกน้องคนสนิทของสามีเธออีก ..........เท่านั้นยังไม่พอเธอยังทำให้เพื่อนรุ่นน้องที่สนิทสนมกันต้องมารับเคราะห์เดียวกับเธอ ........และยิ่งกว่านั้นเธอยังรับรู้ว่าสามีของเธอไปมีอะไรกับเพื่อนสาวที่นับได้ว่าสนิทสนมกับเธออีกด้วย แถมยังเป็นคู่หมั้นกับชายหนุ่มที่มีอัธย่าศัยดี แถมเป็นเพื่อรักกับสามีเธออีก .......นี่มันคืออะไร ..ทำไม.. คำถามที่ถาโถมความรู้สึกตอกย้ำลงไปในจิตใจดวงน้อยๆกลับมีเข้ามาอย่างมากมาย เริ่มตั้งแต่เมื่อเธอย่างก้าวผ่านประตูผับแห่งนี้
“คุณดาไม่มาหรือ ครับ”
“วันนี้ที่นี่คงเหงาแย่เลยมีคุณแพรมาคนเดียวไม่มีสาวสวยอีก 2 ท่านตามมาด้วย”
“วันนี้คุณเก่งใจดีจังปล่อยให้คุณแพรมาคนเดียวไม่มีเพื่อนๆมาด้วย” และคำถามต่างๆอีกมากมาย
....ใช่ซิ.....ไม่รู้ว่าเขาสองคนแอบมีอะไรกันมานานแค่ไหน....คงเคล้าคลอ..คลอเคลีย..ดูดดื่มกันจนลืมเรามานานแล้ว ..ดา...ทำไมดาถึงทำกับแพรอย่างนี้ ..พี่เก่งทำไม...ทำไมพี่......
หยาดน้ำใสๆ ไหลปริ่มมาจากดวงตาน้อยๆสองข้างอาบแก้มเป็นสายมาตลอดแต่ไม่มีผู้ใดได้เห็นมัน เธอพยายามยกแก้วเนื้อคริสตัลชั้นดีขึ้นดื่มอย่างรวดเร็วอีกแล้วอีกเล่า .....จนกระทั่งเมื่อเธอได้รับโทรศัพย์จากจ่าปืนเรื่องที่กำลังไปซื้อเจ้าสิ่งสำคัญมาให้รุ่นน้องสาวของเธอ ....หญิงสาวจึงหยุดสักยกเหล้าเข้าปากเพื่อจะฝืนอาการมึนที่เริ่มคลืบคลานเข้ามาไม่ให้จ่าปืนสังเกตุเห็นได้หากเธอจะออกไปรับ....เจ้าสิ่งนั้น
“สวัสดีครับคุณแพร เห็นเด็กบอกว่าคุณแพรมา ผมเลยออกมารับรองครับ” เสียงหนุ่มใหญ่ชายวัยกลางคนกล่าวเสียงดังมาจากด้านหลังเธอ
“ส...สวัส..สวัสดีค่ะ..พี่ก้อง..” แพรวาหันกลับไปตามเสียงเอ่ยทักก็พบกับชายหนุ่มวัย 40 เศษที่เธอรู้จักดี พร้อมกับเสียงเอ่ยทักที่เริ่มจะพูดแบบคนอาการลิ้นพันกันเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ซึ่งดื่มเข้าไปอย่าต่อเนื่องเมื่อครู่ใหญ่ๆ
“คุณแพรมาคนเดียวเหรอครับ...แปลกจัง”
“ป..ป.เปล่าค่ะ..เอ่อ...แพรมากับโบว์ค่ะ...เดี๋ยวโบว์.โบว์.เอ่อ.ตามมา”
“ครับ...ถ้าหากคุณแพรต้องการอะไรเพิ่มเติมก็บอกนะครับ ผมขอตัวไปเดินดูรอบๆหน่อย”
“ค่ะ..เชิญพี่ก้องตามสบายค่ะถ้าแพร..จา..อาวอาราย..แล..แล้วแพรจะบอกเด็กเองค่ะ” หญิงสาวเอ่ยตอบขณะหันกลับหันหลังให้กับก้องเหมือนเดิม
“งั้นผมไปก่อนละครับ ..ว่าแต่..เล่นดวดหนักแบบนี้เดี๋ยวก็เมาก่อนคุณโบว์มาถึงหรอกครับ .หึ.หึ”
หนุ่มใหญ่กล่าวเตือนออกมาเรียบๆแต่แฝงความนัยไว้กับคำหัวเราะเบาๆในช่วงท้าย ซึ่งแพรวาเองก็ไม่ได้สนใจอะไรเธอยังคงนั่งหันหลังให้เขาเช่นเดิม
ชุดไหมสายเดี่ยวสีแดงสดเปิดเผยช่วงไหลขาวนวลเนียนแม้จะอยู่ในความมืดตามแบบฉบับของผับชั้นดี ก็เห็นได้ชัดเจน....ผมยาวสลวยดำขลับที่ผ่านผ่านผิวกายเนื้อละเอียดขาวผุดผ่องสอดรับสีชุดแดงสดใสมันช่างมีเสน่ห์เย้าอารมย์เหลือเกิน กริยาท่าทางการนั่งไขว่ห้างที่เจ้าของเรือนร่างสวมใส่มินิเสกิร์ตหนังแนบกระชับผิวเนื้อ......มันช่างรัดรึงรูปร่างขอบเอวขอดกิ่วชัดเจนรับกับลอนสะโพกพายโค้งกลมกลึงให้ลอยเด่นบนเก้าอี้แบบไม่มีพนักผิงจริงๆ......
ก้อง...หนุ่มใหญ่ผู้มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการผับเพ่งพินิจพิจารณาเรือนร่างงามสวยสดที่เขาเคลิบเคลิ้มทุกครั้งที่ได้พบเห็นเมื่อเธอมากับบรรดาเพื่อนสาวที่สวยไปคนละแบบของเธอ.......
“เฮ้อ..คุณเก่งเอ้ย..ปล่อยเมียสวยๆมาเที่ยวหยั่งงี้ได้ไงว่ะ เป็นกูไม่ได้..จะเย็ดแมร่งเช้าเย็นทุกวันให้ขาถ่างเลยๆ.....แม่คุณเอ้ยสวยฉิบหายขาวก็ขาว.....เอวงี้กิ่วเชียวก้นก้นงอนซะ...คงเด้งน่าดูเลย..เฮ้อ..เห็นแล้วหงี่ฉิบหาย”
ความคิดสัปดนแล่นไปทั่วหัวสมองของผู้จัดการหนุ่มใหญ่ ทำเอาเจ้าดุ้นเนื้อที่กำลังสงบนิ่งถึงกับกระตุกตัวยืดยาวขึ้นทีละน้อย เล่นเอาเจ้าของความคิดเดินเป้าตุงโป่งคับไปด้วย
“ฮาาา..โหลลล..มาแล้วหรอ..ค่ะ..ง้าน.จ่ารอเด่วตงข้างงงงหน่ะน้า” เสียงลิ้นพันกันตอบกลับมาตามสายขณะที่จ่าปืนยืนรออยู่ในมุมๆหนึ่งหน้าผับ...แกหลบไม่ให้ใครเห็นโดยเฉพาะเด็กเฝ้าประตู
“อ้าว..คุณแพรออกมาดูคุณโบว์เหรอครับ” เสียงร้องถามอยากสงสัยของก้องดังขึ้นเมื่อแพรวาก้าวขาพ้นประตูผับออกมาด้านนอก
“เอ่อ...เอ่อค่ะพี่ก้อง...เอ่อแพร...แพรออกมาดูว่าโบว์มาหรือยัง” แพรวารีบตอบแบบตะกุกตะกักเมื่อเจอผู้จัดการร้านแบบไม่คาดฝันทำเอาสติสตังกลับคืนมาได้หน่อยนึง
“โอ้ย...ไม่ต้องออกมาหรอกครับเดี๋ยวถ้าคุณโบว์มาผมจะให้เด็กพาไปที่โต๊ะคุณแพรเอง..เชิญข้างในเธอะครับ”
“เอ่อคือ...แพร....”
“โถ่ไม่ต้องเกรงใจครับ ผมบริการเต็มที่อยู่แล้วแขกคนสำคัญของผับเราอย่างนี้ผมบริการเต็มที่อยู่แล้วครับ ไปครับเข้าไปเถอะ เดี๋ยวผมรอให้ครับ”
“เอ่อ..ค่ะ....งั้น....ขอบคุณนะค่ะ” หญิงสาวจำเป็นต้องหันหลังกลับเข้าไปในผับแบบไม่เต็มใจเพราะเธอไม่อยากให้ผู้จัดการร้านเห็นเธอมาพบจ่าปืนนั่นเอง
“จ่าปืนเหรอ..พอดี..แพรออกไปไม่ได้มีคนรู้จักอยู่....รบกวนจ่าเอาไปให้โบว์ที่ห้องได้ไม้ค่ะ...ขอบคุณค่ะ... เอ่อห้อง 1015 น่ะ..ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ แล้วบอกให้โบว์รีบลงมานะค่ะ” แพรวารีบบอกให้จ่าปืนเอาเจ้าสิ่งสำคัญที่เพิ่งซื้อมาไปให้รุ่นน้องคนสวยที่กำลังอาบน้ำชำระคราบเมือกความใคร่ออกจากร่าง อยู่บนห้องพักด้านบนของโรงแรมแทน ..เพราะความมึนเมาของฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอขาดความยั้งคิดถึงเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้หากจ่าปืนไปพบรุ่นน้องคนสวยกันตามลำพังสองต่อสอง
“กรรมเวร...ไอ้ห่าเอ้ยเสือกไปเจอคนรู้จักอีก.......เอ.....แล้วทำไมคุณโบว์ถึงไปเปิดห้องว่ะ...สงสัยโดนเย็ดจนระบบ...5555....” จ่าปืนคิดในใจก็รู้สึกกระหยิ่มยิ้มย่องในท่อนเอ็นลำโตแถมพละกำลังที่แกปรนเปรอทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องจนน้ำแตกน้ำแตนไปทั้งคู่ตั้งแต่เช้ายันเย็นที่ผ่านมา
ปล.แผนของแพรวา ซึ่งต่อไปกลายเรื่องเสียวของแพรวาต่อมาอีก
อีกทั้งเปิดโอกาสให้จ่าปืนได้สอยสาวโบว์ก่อน ต่อมากับแพรวาอีกพร้อมกัน อย่างเสียวสุด ไปซะงั้น