รสสวาทแรงหึง 58
นัฐถิยาที่กำลังขับรถอยู่รู้สึกเสียววาบที่ร่องสวาทที่มีผ้าอนามัยปิดอยู่ เธอต้องบิดเอวไปมาทั้งหนีบสองขาเข้าหากันเพื่อบรรเทาอาการเสียวๆนั้น แต่ดูท่ามันจะไม่เบาบางลงเลย มีแต่จะหนักขึ้นเรื่อยๆ สาวสวยเสียวจนขาสั่น รถที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วมีอาการเฉเห็นได้ชัด
เด็กชายเริ่มลากลิ้นเลียที่เป้ากางเกงในด้วยความตั้งใจ บางครั้งก็ขบกัดมันซะเลย บางครั้งก็บดใบหน้าลงใส่เต็มแรง
โอยย..ไม่ไหวแล้ว..จะแตกให้ได้นะเนี่ย...
สาวนัฐทนต่อพิษแห่งความเสียวสุดๆไม่ไหว จึงเริ่มมองหาที่จอดรถแถวๆนั้นซึ่งค่อนข้างจะเป็นทางเปลี่ยวไม่ค่อยมีบ้านเรือนผู้คน มันจะเป็นทุ่งนาที่รกซะมากกว่า สาวสวยลดความเร็วเพื่อรักษาชีวิตของตัวเองไว้ เพราะเสียวจนเกร็งไปทั้งตัว ขาสั่นเทิ้มเห็นได้ชัด และรู้สึกว่าในร่องหลืบของเธอนอกจากความเปียกแฉะที่เกิดจากประจำเดือนแล้ว จังมีส่วนผสมของนักเงี่ยนที่ถูกขมิบออกมาด้วยอานุภาพแห่งความเสียววาบๆที่เกิดอย่างต่อเนื่อง
แม่นัฐจ๋า...กลิ่นแม่นัฐหอมหวนอบอวลจริงๆคับ...ถึงแม่นัฐไม่รักลูกกรอกแล้ว..แต่ลูกกรอกก็จะรอแม่นัฐ...และรอแม่นัฐอยู่นี่แหละ...ฮือๆๆๆ
เด็กชายละเลงลิ้นกับกางเกงในไปร้องไห้พึมพำไป สาวนัฐก็เสียวจนเกินพิกัดแล้วพอดีมีทางแยกเข้าที่ดินว่างเปล่าอยู่ข้างหน้าจึงชะลอรถแล้วเลี้ยวซ้ายออกไปทันที เธอตัดสินใจนำรถไปจอดใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีใบดกหนาทึบ แม้จะมีเพิงอยู่ข้างหน้าอีกไม่กี่เมตรก็ตาม แต่ก็เลือกเอาความปลอดภัยและเพราะความเสียวที่ทวีความรุนแรงนี่แหละ
เมื่อรถจอดสนิทสาวสวยก็จัดเบาะนั่งให้ดีพอเหมาะพอเจาะแล้วร่นสะโพกลงไปที่ปลายเบาะ สองขาเรียวงามที่อยู่ใต้กระโปรงผ้าบางเบาสีลายดอกไม้ตามสไตล์ที่เธอชอบก็ถ่างอ้าออก กระโปรงถูกถลกดึงมาไว้ที่สะเอว ก้มหน้าจ้องไปที่หว่างขาที่กำลังคับยุบยิบๆเสียววูบวาบอยู่ เธอเตรียมกระดาษชำระไว้พร้อมแล้วก็รูดกางเกงในออกมาคาไว้ที่ข้อเท้าข้างหนึ่ง ความเปียกแฉะถูกเช็ดออกจนดูมันเหือดแห้งดีแล้ว
อูยยย...เป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย..เสียวเอาๆ...แล้วจะหายมั้ยเนี่ย...ซี้ดดด
สองนิ้วเรียวสวยเริ่มกรีดไปมาตามรอยผ่ากลางสองกลีบแคม มือข้างหนึ่งก็บีบขยำที่เต้านมในร่มผ้า เธอหลับตาพริ้มแลบลิ้นเลียริมฝีปากไปมาอย่างรันจวนใจ เด็กใช้ฟันหน้าขบกัดเป้ากาง เกงในตรงที่ปลายจิ๊กๆๆเหมือนหนูกัดแทะ
อาวววว....ซู้ดดดด...สะ..เสียวเหลือเกิน..อาสสสส์
……………………….
สาวสวยบีบบี้ที่เม็ดติ่งแตดแดงสดที่สั่นระริกด้วยความซ่านสะท้านเสียว ร่องรักตอนนี้เฉอะ แฉะด้วยน้ำเงี่ยนที่เอ่อเยิ้มและประจำเดือนสีแดงฉานที่ไหลรินออกมาซิกๆ นัฐถิยาเอนตัวยาวเหยียดไปกับเบาะที่ปรับให้เอนหลังเต็มที่ นัยน์ตาหลับพริ้มเธอห่อปากครางกระเส่า แม้แอร์หน้ารถเป่ารดจนอากาศเย็นเจี๊ยบ แต่อุณหภูมิในร่างอรชรกลับร้อนระอุด้วยไฟแห่งความกำหนัดที่ก่อตัวคุกรุ่นรอเวลามอดไหม้และดับลงด้วยกระแสน้ำแห่งความหฤหรรษ์ที่เปรียบปานสายฝนพรั่งพรูหล่นลงมาดับความร้อนระอุแห่งพื้นปฐพีใหญ่
เด็กชายหยัดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนนุ่มแล้วกางสองขาออก มือน้อยของเขาจับที่ลำกระดอที่ตั้งโด่สาวรูดไปมาสักพักจึงใช้สองมือจับกางเกงในแม่นัฐของเขายกขึ้นกางไว้เบื้องหน้าลำกระดอที่ขยายขนาดเล่าลำแขนทั้งท่อนเป็นสีทองเหลืออร่ามด้วยอำนาจฤทธ์ของเขาเอง เขาค่อยขยับกางเกงในให้เข้ามาประชิดลำกระดอจนบริเวณตรงเป้ากางเกงในชนกับปลายถอกแดงของเขา
สองนิ้วเรียวงามของสาวสวยค่อยๆชำแรกแทรกเข้าไปในความล้ำลึกแห่งร่องรูหลืบสวรรค์ที่แหวะอ้าซ่า สาวสวยห่อปากครางกระเส่าเหมือนเดิม
อูยยยย...อาสสส์...สะ..เสียว...ที่สุดเลย...ซี้ดดดด
เด็กชายขยับกางเกงในขึ้นลงให้ผืนผ้าสัมผัสกับปลายถอกถูครูดไปมาจนเขาเองก็รู้สึกเสียวแปลบๆที่ปลายถอก
โอวววว...แม่นัฐคับ...ผมเสียวหัวควยแล้ว..
ความเสียวเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นจนมือน้อยต้องกำกางเกงในขยุ้มเข้ากับลำกระดอของเขา ลำกระดอตอนนี้ถูกกางเกงในห่อหุ้มอยู่ครึ่งท่อนปลายก่อนเขาจะขยำรูดขึ้นลงด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นขึ้นมา
เปาะๆๆๆ
อูยยย..แม่นัฐ...อร่อยจัง..
แจะๆๆๆๆ
สองนิ้วเริ่มเคลื่อนไหวไหลเข้าออกในร่องสวาทจากช้าๆค่อยเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนสาวสวยเกร็งกระตุกยึกๆด้วยความหฤหรรษ์สุดบรรยายน้ำเงี่ยนทะลักทลายออกมาอีกหน ขณะที่เด็กชายสมหมายแก่ใจแล้วจึงละมือออกปล่อยให้กางเกงในร่วงผล็อยลงสู่พื้น ลำกระดอเปียกแฉะด้วยน้ำอมฤตสีเขียวอ่อนจนเป็นมันวาววับ ส่วนสาวนัฐก็จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยแล้วก็ขับรถออกไปทำงานด้วยอารมณ์ที่ปลอดโปร่งสบายไร้หงุดหงิด เกือบถึงที่ทำงานแล้ว เธอจึงนึกขึ้นได้
ลูกกรอก...เป็นงัยบ้างก็ไม่รู้...
เร็วเท่าความคิด นัฐถิยาหยิบมือขึ้นกดหมายเลขบ้านทันที สัญญาณโทรศัพท์ดังขึ้นและมีผู้รับสายพอดี
ฮัลโหล...ลูกกรอกเหรอจ๊ะ...นี่แม่นัฐนะ..
..................
แม่นัฐ..ขอโทษจ๊ะ..
..................
ไม่..ไม่..แม่นัฐ..ยังรักลูกกรอกของแม่นัฐ..เหมือนเดิมนะจ๊ะ..
.................
จ๊ะ...จ๊ะ..
.................
หา...อะไรนะ..นี่หมายความว่า...ลูกกรอก...
................
ก็ได้จ๊ะ..อย่าลืมนะ...เย็นนี้..ต้องเล่าให้แม่นัฐฟังให้ละเอียดยิบเลย...
...............
จ๊ะ...ไม่เป็นไรจ๊ะ...แม่นัฐ..มีประจำเดือนพอดี..
...............
จ๊ะ..หวัดดีจ๊ะ...รอแม่นัฐนะ...อย่าซนอีกละ..
..............
สาวนัฐเก็บมือถือเข้ากระเป๋า พอดีกับถึงที่จอดรถในบริเวณบริษัทพอดี เธอลงจากรถล็อกประตูเรียบร้อยแล้วก้าวเดินฉับๆอย่างกระปรี้กระเปร่าเข้าตัวตึกไปหายลับ โดยไม่ได้ยินเสียงสนทนาของยามหน้าประตูสองคนเลย
โห..หุ่นบึ๊บบั๊บ..น่าเอาฉิบหายเลย..ว่ามั้ย..พี่เทียน..
ยามที่อ่อนวัยกว่ามองตามหลังสาวนัฐอย่างพิจารณา ก่อนจะหันมาคุยหื่นๆ กับยามอีกคนที่หน้าละม้ายคล้ายกัน และก็ได้รับคำตอบอย่างสมใจนึก
หาเรื่องตกงานเหรอ..น้องแวว...
ผมได้ยินมาว่า..มันส์สุดยอดเลยนะพี่...และก็โดนมาซะโชกโชนเลย..
ยามที่ชื่อแววยังไม่ยอมลดละในการแสดงความคิดเห็นอีก แกพูดด้วยความมันส์ในอารมณ์ แถมยังอ้างว่าได้ยินได้ฟังมาอีกต่างหาก อีกคนเลยคล้อยตามไปด้วย
เออ..ได้ยินมาเหมือนกัน...แวว..
พี่ได้ยินมาเหมือนกันเลยเหรอ..
ยามแววชักได้ใจเมื่อเห็นว่าอีกคนเริ่มคล้อยตามความคิดเห็นของแกแล้ว แกยิ้มแก้มปริที่มีเพื่อนคิดเหมือนกัน อีกคนจึงตอบไปตรงๆ แบบไม่ต้องเกรงใจกันแล้ว
เออ...ได้ยินมาว่า..เอ็งใกล้จะตกงาน...ทุกทีแล้ววะ...น้องแวว..
โธ่...พี่เทียน....เถอะๆๆๆ
ถึงตอนนี้ยามแววกลับยิ้มเจื่อนๆ พูดอ่อยๆ เป็นคนละคนไปเลย ยามอีกคนที่ดูแก่กว่าจึงเริ่มเทศนาให้ฟัง
เจ้านาย...ท่านจะเป็นอย่างไร? ก็เป็นเรื่องของท่าน...เราเป็นขี้ข้า ก็ต้องจงรักภักดีต่อท่าน เพราะที่มีอยู่มีกินทุกวันนี้..ถ้าท่านไม่กรุณา..จะเป็นยังไง...ใช้หัวสมองคิดบ้างซีวะ...น้องแวว....หัวแม่ตีน อย่าเอามาคิด...ความคิดมันจะเหม็นเน่าอย่างที่เป็นนี่แหละ..เข้าใจมั้ย..
สาธุ....ท่านมหา...โยมเข้าใจแล้ว...แหม..เทศน์ซะยาวเลยนะ..พี่เทียน...ฮื้อ..ไม่น่าสึกมาเลยนะ...สังคมคนเจ้าชู้เสื่อมเสียหมด...ผมก็พูดเล่นตามประสาผมนี่แหละพี่...พี่ก็รู้..ผมจะทำอะไรได้
ยามแววยอมรับในความฮึกเหิมของแก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะประชดประชันยามเทียนซึ่งก็คือพี่ชายแท้ๆ ของแกนั่นเอง ยามเทียนจึงถือโอกาสให้โอวาทอีกคำรบ
เออ...เข้าใจ...ต่อไปจะพูดจะจา..ให้คิดถึงความจริงของตัวเองด้วย...กะไอ้แค่นิ้วก้อย..ยังคิดจะสอยเครื่องบิน...เฮ้อ...กลุ้มแทนนัก..ไอ้น้องแวว...นี่ถ้าแม่ไม่บอกให้ดูแลแกให้ดีนะ..ป่าน นี้พี่ให้แกดูแลพี่แล้ววว...ฮ้ะๆๆๆๆ
อ้าว...ไหง..พูดแบบนั้นล่ะ..พี่เทียน...นี่เพราะเห็นว่า..หน้าพี่นอกจากเหมือนหน้าพ่อผมแล้ว..ยังเหมือนหน้าผมอีกต่างหาก...ก็เลยต้องทนเป็นยามอยู่ด้วยนี่แหละ...โธ่เอ๊ย..
ยามผู้น้องทำหน้าเหมือนรับไม่ได้ แต่ก็หน้างุดเดินง่วนไปมาเหมือนกำลังใช้ความคิด แต่แท้จริงแล้ว แกอายพี่ชายมากกว่าที่รู้ทันแกหมด
………………..
นัฐถิยาไปถึงห้องทำงานส่วนตัวของเธอแล้ว ปรากฏว่าเอกสารเต็มโต๊ะพะเนินเทินทึกเลย เรียกหานายกาจก็ไม่พบ หาแม่บ้านก็ไม่เจอ เลยลงมาด้านล่างเพื่อเรียกยามทั้งสองให้ไปช่วยย้ายเอกสาร พอดีมาถึงได้ยินช่วงที่สองยามพี่น้องฝาแฝดกำลังพูดถึงความหน้าเหมือนพอดี ก็เลยเข้าแทรกแซงวงสนทนา
อ้าว...ลุงสองคน..เถียงอะไรกันอยู่คะ...
เอ้อ...ปะ..เปล่า..ครับ...คุณนัฐ...พอดี..พวกเรากำลังพูดเรื่องมวยฝาแฝดกันน่ะ..ครับ..
สองยามรีบเลี่ยงแบบเอาตัวรอดไว้ก่อน ซึ่งนัฐถิยาก็สังเกตเห็น แต่ไม่ได้คะยั้นคะยออะไร เพราะไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ แถมยังทำเป็นหลวมตัวร่วมวงไปกับทั้งสองคนด้วย
อ๋อ..ที่เป็นแชมป์โลกนะเหรอคะ...
คะ..ครับ..ครับ..
ทั้งสองรีบตอบรับคล้อยตามความเห็นของเลขาสาวของบริษัททันที เพื่อความสมจริง แล้วแกทั้งสองก็ใจชื้นเมื่อหญิงสาวเปลี่ยนเรื่องที่เป็นการเป็นงาน ทำยามสูงวัยทั้งสองโล่งอกที่พ้นจากเรื่องที่สนทนากันเมื่อตะกี้
เออ..ลุงสองยามคะ..นัฐขอรบกวนหน่อยนะคะ..
มีอะไรให้ผมสองคนรับใช้เหรอครับ..คุณนัฐ
ทั้งสองยิ้มร่าอย่างเป็นมิตรและรีบขันอาสาทันที เมื่อหญิงสาวขอความช่วยเหลืออย่างตรงไปตรงมา
คือ..นัฐ..อยากให้ช่วยย้ายเอกสารหน่อย..อะคะ...พอดีนายกาจไม่อยู่..แม่บ้านก็ไม่เห็นเลย
ครับ...อ๋อ...พี่กาจช่วยขนเอกสารให้คุณมารตีไปที่บ้านนะครับ...ส่วนแม่บ้านก็เห็นไปด้วยสองคน...ก่อนที่คุณนัฐจะเข้ามาแป๊บเดียวเองครับ..
นัฐถิยาอมยิ้มเมื่อรู้ว่าที่แท้นายกาจและพวกแม่บ้านไปช่วยงานมารตี เธอเลยรบกวนสองยามสูงวัยตรงหน้าต่อทันที
คะ...งั้น..นัฐขอรบกวนลุงสองยามนะคะ..
ได้เลยครับ...คุณนัฐ...เดี๋ยวพวกผมตามไปครับ..
ทั้งสองรับคำอย่างเต็มใจ และพอหญิงสาวกลับไปเรียบร้อยแล้ว พี่น้องสองยามก็มองสบตากันอย่างโล่งอกโล่งใจที่เลี่ยงตัวทัน ไม่เช่นนั้นมีหวังตกงานตอนแก่แน่ๆเลย
เกือบไปมั้ยล่ะ..ไอ้แวว...มึงนะมึง..ปากดีนัก..
เฮ้ย..มันก็ผ่านไปแล้ว...พี่ล่ะโทษผมอยู่ได้..ก็ผมยอมรับผิดแล้ว...ดูซิ...
ยามน้องชายทำหน้างอ-งอนๆ ที่ยังโดนพี่ชายตำหนิทั้งๆที่แกก็รับผิดแล้ว ยามพี่ชายจ้องมองน้องชายอย่างพินิจพิจารณาก่อนจะทำตาโตพูดกระเซ้าออกไปอีก
หา...นี่มึง...กลัวจนเยี่ยวราดเลยหรือวะ...ไอ้แวว..
โธ่...พี่เทียน..พี่ก็รู้ว่า..นิสัยผมเป็นคนยังไง...
คราวนี้ยามแววอายจนม้วนต้วน แกเบียดขาชิดกันทำกระมิดกระเม้มเหมือนลูกผู้หญิง เมื่อพี่ชายพูดแหย่มาตรงๆ ยามเทียนผู้พี่เห็นแล้วอดสงสารในความขึ้โอ่ของน้องชายไม่ได้ ถ้าใครตามไม่ทัน เสร็จทุกราย แต่เอาเข้าจริงๆ ก็เป็นแบบนี้ แกเลยพูดตัดบท
เออๆๆ...ไปเปลี่ยนกางเกงซะ..จะได้ไปทำงานให้คุณนัฐ..ท่าน..เร็วกูจะรอ...
ครับ...พี่ชายสุดหล่อใจดี..ของน้องแวว...
ยามผู้น้องรับคำอย่างอ่อนน้อมก่อนจะปลีกออกไปเปลี่ยนกางเกงตัวใหม่มา ยามเทียนมองตามหลังน้องชาย แกส่ายหน้านิดๆ อย่างอาทร พร้อมพึมพำเบาๆ
เฮ้อ...กลุ้มครับ..ท่านผู้อ่าน...มีน้องชายฝาแฝดกะเขาคนหนึ่ง...หน้าจนเหี่ยวแล้ว..แต่นิสัยไม่ยอมโตสักกะที...กลุ้มครับ...
.........................
คะ...ตรงนั้นแหละคะ..ลุง..เอ่อ...
นัฐถิยาบอกให้ลุงยามคนหนึ่งวางเอกสารลงตรงที่แกยืนนั้น แต่ก็ไม่รู้จะเรียกชื่อแกว่ายังไง จึงได้แต่อึกอัก อีกคนจึงได้แนะนำให้รู้
อ๋อ...ไอ้นั่น..มันชื่อแวว...ครับ..คุณนัฐ...ส่วนผมชื่อ เทียน ครับ..
คะ..หน้าเหมือนกันเดี๊ยะเลย...นัฐคงจำได้ยากนะคะ...
สาวนัฐพยักหน้ารับทราบ แต่ก็ยังกังวลเหมือนเดิม และก็ยิ่งขำเมื่อได้รับคำอธิบายเพิ่ม เติม
ไม่เป็นรัยครับ...คุณนัฐ...ที่บ้าน..ก็ทักผิดกันประจำครับ..
อือ...แล้ว..เขาจำได้งัย..ว่าใครเป็นใครคะเนี่ย..
สาวสวยทำหน้าย่นอย่างสงสัย
ก็จำตรงที่...........
ลุงแววกำลังจะพูดบอกเลขาสาวตรงๆตามความเป็นจริงไปว่า ที่บ้านของแกเขาจำกันว่าใครเป็นใคร...คนชื่อแวว จะมีกระดอเล็กกระจิริดเท่านิ้วก้อยตั้งแต่เกิดจนบัดนี้ ส่วนคนชื่อเทียนจะมีกะดอใหญ่มโหฬารมากเวลามันแข็งตัว เพื่อนมักเรียกว่า 'เทียนพรรษา' ...แต่ว่าลุงเทียนแกรู้ทันนิสัยน้องชายฝาแฝดของแกที่เป็นคนพูดตรงไปตรงมา เลยรีบขัดพูดแทรกทันที
อ๋อ...จำตรงที่นิสัยครับ..คุณนัฐ...น้องแวว เขาจะนิสัยกระดุ้งกระดิ้งครับ...ส่วนผม เทียน จะนิสัยโผงผางกว่า...แต่ตอนนี้อายุมากแล้ว ก็เลยตกลงทำสัญลักษณ์ให้คนอื่นจำง่ายๆ..ที่ทรงผมครับ..คุณนัฐ..
สาวนัฐจ้องมองที่ทรงผมของพี่น้องสองยามฝาแฝด แล้วเธอก็เข้าใจ คนหนึ่งทรงผมแบบทรงม้าเหมือนพระเอกนักบู๊ บรู๊ซลี่ ส่วนอีกคนจะดัดผมหยิกๆเหมือนเงาะป่า
ที่ทรงผมหล่อนั้น น้องแววครับ...ส่วนผมหยิกหยองนี่ เทียน ครับ...
คะ...งั้นวางตรงนั้นแหละคะ...ลุงแวว..ขอโทษนะคะ..ที่ชวนคุย..ดูซิ..มือลุงสั่นเลย
อ้าว..น้องแวว...นี่ยังไม่วางลงเหรอ...หอบเอกสารยืนคุยกันอยู่ตั้งนานเนี่ยนะ...โถถัง..
ยามเทียนชำเลืองมองไปที่ยามแววก็เห็นแกยืนหอบเอกสารเต็มหน้าอกยืนฟังการสนทนาอยู่ ก็เลยถามแกมประชดประชันน้องชาย ฝ่ายยามแววก็แสนจะซื่อเหลือเกิน แกตอบตรงว่า
ก็..พี่เทียนเคยสอนน้องแววไว้ว่า...ถ้าผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันหรือแนะนำเราอยู่..เราเป็นเด็กถ้าต้องยืนฟังก็ต้องฟังจนจบก่อนแล้วจึงเดินออกไป...ห้ามเดินผละหนี..เพราะจะเป็นการเสียมารยาท...
นัฐถิยาและยามเทียนหันมองสบตากันโดยอัตโนมัติแล้วก็ยิ้มอย่างขำๆ ในความตรงของยามแวว ซึ่งสาวนัฐเธอเข้าใจชัดแล้วที่ยามเทียนบอกว่าที่บ้านเขาจำกันได้ที่นิสัยที่ต่างกัน
คะ...ลุงแวว..วางตรงนั้นแหละคะ...แล้วก็ไปเอามาอีก..นะคะ..
ได้ครับ...คุณนัฐ...อ้าว..พี่เทียน..แล้วพี่เทียน..แล้วยืนหอบเอกสารอยู่ทำไม...มัยไม่วางละ..อิ๋วๆ..ว่าแต่เขา..
จะวางได้งัย...คุณนัฐ..เธอกำลังจัดที่อยู่..เนี่ย..เห็นมั้ย...เดี๊ยะๆ...เป็นแบบนี้แหละครับ...คุณนัฐ...ผมละกลุ้ม...แต่ไม่รู้จะทำยังไง...แม่ฝากไว้ก่อนสิ้นลม..ให้ดูแลน้องให้ดี..
นัฐถิยาอดขำกับพี่น้องสองยามนี้ไม่ได้ แต่ดูๆไปก็น่ารักคือดูมีความสุขดีไปอีกแบบ แม้บางครั้งถ้าคิดคำนึงไปแล้วก็น่ารำคาญ แต่ถ้าปล่อยวางได้ก็ดูดีมีความสุขเหมือนกับที่ลุงยามเทียนกับลุงยามแววเป็นอยู่ ยามทั้งสองช่วยย้ายเอกสารจากโต๊ะทำงานของสาวนัฐตั้งแต่เช้ากระทั่งเที่ยงก็ยังไม่เสร็จ นัฐเลยขอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงกลางวันแกทั้งสอง
พักแล้วคะ...ลุง...เดี๋ยววันนี้..นัฐขอเป็นเจ้าภาพนะคะ..
โธ่...คุณนัฐครับ..พวกผมยังไม่ตายนะครับ...อย่าเพิ่งเป็นเจ้าภาพเลย...แต่ถ้าอยากเป็นจริงๆ ก็เป็นเจ้าภาพให้พี่เทียนก่อนนะครับ...ผมยังไม่พร้อม..
ยามแววพูดออกมาหน้าตาเฉยด้วยสีหน้าซื่อๆตรงๆ แล้วแกก็ต้องร้องโวยวายเสียงดังด้วยความเจ็บปวด
โป๊กกก
โอ้ย...พี่เทียน..เขกกบาลน้องแววทำไม..เจ็บนะ...
ก็มันน่าเขกมั้ยละ...คุณนัฐ..จะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวกลางวันพี่กับน้องแวว..ไม่ใช่เจ้าภาพงานศพ...เดี๊ยะ...
คะ...ลุงแวว...นัฐจะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวกลางวันลุงทั้งสองที่ช่วยย้ายเอกสารนัฐ..งัยคะ..
สาวนัฐอธิบายซ้ำอีกครั้ง นั่นแหละยามแววจึงเข้าใจ แต่สาวนัฐก็ไม่ถือสาอะไร ส่วนยามเทียนก็ได้แต่ขอโทษแทนน้องชาย
คุณนัฐ..อย่าถือสาอะไรน้องชายผมนะครับ...
อ๋อ..ไม่คะ...นัฐว่า..ดูดีไปอีกแบบนะคะ...จะได้ไม่เครียดกัน...
นัฐถิยาอดขำไม่ได้ในความเปิ่นเป๋อของสองยามพี่น้องที่เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย อีกคนก็ตรงๆ อีกคนก็เป๋อๆ แต่ก็ดีเหมือนกัน ไม่เครียด ก่อนจะเดินนำหน้าแกทั้งสองไปที่รถ
ขอบคุณมากนะครับ..คุณนัฐ...
ไปคะ...ลุงเทียน..ลุงแวว..ตามนัฐมาซีคะ..ไปขึ้นรถ...
ครับ..
ทั้งสามขึ้นรถเก๋งคันงามของสาวนัฐเรียบร้อย เธอจึงขับออกไปท่ามกลางสายตาฉงนของพนักงานบริษัทที่มองตามอย่าง-งงๆ ส่วนพวกหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะมองตามด้วยความอิจฉาพี่น้องสองยามที่ตอนนี้ได้ขอเปลี่ยนกะกับยามหนุ่มๆเรียบร้อยแล้ว โดยเลขาสาวคนสวยโทร.จัดการกับฝ่ายรักษาความปลอดภัยเคลียร์ให้ตั้งแต่เช้าแล้ว...นัฐพาทั้งสองไปทานอาหารกลางวันยังร้านอาหารชานเมือง เธอรู้สึกว่ายามสองพี่น้องฝาแฝดนี้จะรักและเข้าใจกันมากแม้ดูเหมือนจะมีความขัดแย้งกันอยู่ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่...
เสร็จจากอาหารกลางวัน ทั้งสองก็มาช่วยเลขาสาวคนสวยจัดการกับเอกสารต่ออีก กระทั่งเกือบสี่โมงเย็นจึงเกือบเสร็จ เล่นเอาทั้งสามคนอ่อนแรงไปเลย แม้จะมีความเย็นจากแอร์ก็ตาม
ลุงเทียนคะ...ช่วยหยิบแฟ้มบนโต๊ะให้นัฐด้วยคะ...
เฮ้ย..น้องแวว..อยู่ใกล้กว่า..ช่วยหยิบแฟ้มบนโต๊ะ..นำไปส่งให้คุณนัฐหน่อย...พี่ยังไม่ว่าง
ยามเทียนผู้พี่ที่อยู่ใกล้กับเอกสารนั้นก็จริง แต่แกกำลังติดไม้ติดมือ ยังไม่ว่าง และไม่สะดวกนัก จึงหันไปสั่งน้องชายแทน ซึ่งลุงแววก็อาสาอย่างเต็มใจด้วยเสียงดังฟังชัด
ได้ครับ...พี่เทียน...
………………………
ยามแววรับคำแล้วก็ไปหยิบแฟ้มเอกสารที่เหลืออยู่แฟ้มหนึ่งบนโต๊ะทำงานของเลขาสาว แกถือเดินไปส่งให้นัฐถิยาทางด้านหน้า ไม่รู้ว่าสาวสวยแกล้งเจตนาหรือไม่ได้ระวังก็ไม่รู้ ท่าที่เธอนั่งจัดเอกสารนั้นเป็นท่านั่งยองๆ แต่ชายกระโปรงด้านล่างเจ้ากรรมนะสิ มันหลุดแผละไปกองอยู่ที่พื้น เผยให้เห็นกางเกงในสีชมพูลายดอกไม้บางสวยอย่างชัดเจน ยามแววถึงกับสะดุ้งกระพริบตาถี่ๆ เพราะไม่แน่ใจว่า นั่นเป็นภาพจริงหรือภาพลวงตา
โอ...นางฟ้า...โคกหีใหญ่ชะมัดเลย...อูยย...สวยจังเลย...คุณนัฐ..เอื๊อกก
แกกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก แต่ก็ฝืนใจเดินขาสั่นนำแฟ้มเอกสารไปส่งให้จนถึงที่ ยิ่งใกล้ความชัดเจนก็ยิ่งมากขึ้น ที่หว่างขาความอวบอูมมันดุนดันกางเกงในออกมาอย่างเห็นได้ชัด
คุณนัฐครับ...แฟ้มมาแล้วครับ...อูยยยย
คะ...ขอบคุณคะ..ลุง..
สาวนับกล่าวขอบคุณโดยไม่ได้มองหน้าแกเลย และเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าขณะนี้ยามแววได้นั่งลงตรงข้างหน้าเธอแล้ว แกนั่ง่จ้องความอวบอูมนูนเด่นภายในกางเกงในที่หว่างขาของเธอตาไม่กระพริบ แล้วแกก็พูดออกมาเบาๆ
คุณนัฐครับ...เป็นผู้หญิง ต้องนั่งให้เรียบร้อย...ไม่ใช่นั่งเปิดหีให้ผู้ชายดูแบบนี้...
ว้าย...ลุงแวว...
นัฐถิยาได้ยินชัดเต็มสองหูจึงหันกลับมาก็ต้องตกใจเมื่อหน้าของเธอเผชิญกับใบหน้าเปิ่นๆของยามแววแบบใกล้ชิดจนรับรู้ถึงลมหายใจของกันและกัน และที่เลวร้ายกว่านั้นเมื่อเธอก้มมองลงไปที่เบื้องล่าง สาวสวยถึงกับหน้าแดงด้วยความอับอายที่เป็นจริงตามคำพูดของยามแวว เธอตกใจมากพยายามจะลุกขึ้นเพื่อลบภาพนั้น แต่โชคไม่ไม่ดีดันเหยียบชายกระโปรงไว้ พอเธอลุกเต็มที่ก็เลยเซไปข้างหลัง แต่มือของยามแววก็ไวดีเหลือเกิน แกยื่นมือไปโอบร่างอรชรของเลขาสาวคนสวยของบริษัทไว้มั่นแล้วออกแรงดึงกลับมาอย่างเร็วรี่
อุ๊ย....ลุงแวว....อาสสสส์
สาวนัฐหน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงสุกด้วยความอายสุดขีดแถมมีเสียวนิดๆ เมื่อใบหน้าของยามแววประกบโป๊ะกับเนินโคกนอกร่มผ้าของเธออย่างพอเหมาะพอเจาะพอดีกันเลย ยามแววแกทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เพราะไม่ได้คิดไว้ก่อนว่าคิวจะเป็นแบบนี้ แกสั่นเทิ้มไปทั้งตัวเลยทีเดียว แต่ก็ได้สูดดมความหอมละมุนนอกร่มผ้าไปเต็มปอดสองสามที ที่สำคัญเจ้านิ้วก้อยไร้เล็บของแกที่นอนสงบนิ่งอยู่ในกางเกงตอนนี้พอได้กลิ่นสาวมันก็ตื่นตัวอย่างกระฉับกระเฉง อยากจะออกมาทักทายสาวสวยตรงหน้าเต็มประดา
ยามเฒ่าเจ้าชู้ถือโอกาสอันรวดเร็วนั้นกอดรัดสองขาเรียวงามไว้เต็มที่พร้อมกดใบหน้าซุกเข้าหาโคกสวาทในร่มผ้าอย่างตั้งใจก่อนจะผละออกมา
อุยยย...ผมขอโทษครับ...คุณนัฐ...แต่หีคุณนัฐ...มันหอมดีจังเลยครับ...
………………………
เรื่องโดยท่าน นัฐถิยา
เด็กชายเริ่มลากลิ้นเลียที่เป้ากางเกงในด้วยความตั้งใจ บางครั้งก็ขบกัดมันซะเลย บางครั้งก็บดใบหน้าลงใส่เต็มแรง
โอยย..ไม่ไหวแล้ว..จะแตกให้ได้นะเนี่ย...
สาวนัฐทนต่อพิษแห่งความเสียวสุดๆไม่ไหว จึงเริ่มมองหาที่จอดรถแถวๆนั้นซึ่งค่อนข้างจะเป็นทางเปลี่ยวไม่ค่อยมีบ้านเรือนผู้คน มันจะเป็นทุ่งนาที่รกซะมากกว่า สาวสวยลดความเร็วเพื่อรักษาชีวิตของตัวเองไว้ เพราะเสียวจนเกร็งไปทั้งตัว ขาสั่นเทิ้มเห็นได้ชัด และรู้สึกว่าในร่องหลืบของเธอนอกจากความเปียกแฉะที่เกิดจากประจำเดือนแล้ว จังมีส่วนผสมของนักเงี่ยนที่ถูกขมิบออกมาด้วยอานุภาพแห่งความเสียววาบๆที่เกิดอย่างต่อเนื่อง
แม่นัฐจ๋า...กลิ่นแม่นัฐหอมหวนอบอวลจริงๆคับ...ถึงแม่นัฐไม่รักลูกกรอกแล้ว..แต่ลูกกรอกก็จะรอแม่นัฐ...และรอแม่นัฐอยู่นี่แหละ...ฮือๆๆๆ
เด็กชายละเลงลิ้นกับกางเกงในไปร้องไห้พึมพำไป สาวนัฐก็เสียวจนเกินพิกัดแล้วพอดีมีทางแยกเข้าที่ดินว่างเปล่าอยู่ข้างหน้าจึงชะลอรถแล้วเลี้ยวซ้ายออกไปทันที เธอตัดสินใจนำรถไปจอดใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีใบดกหนาทึบ แม้จะมีเพิงอยู่ข้างหน้าอีกไม่กี่เมตรก็ตาม แต่ก็เลือกเอาความปลอดภัยและเพราะความเสียวที่ทวีความรุนแรงนี่แหละ
เมื่อรถจอดสนิทสาวสวยก็จัดเบาะนั่งให้ดีพอเหมาะพอเจาะแล้วร่นสะโพกลงไปที่ปลายเบาะ สองขาเรียวงามที่อยู่ใต้กระโปรงผ้าบางเบาสีลายดอกไม้ตามสไตล์ที่เธอชอบก็ถ่างอ้าออก กระโปรงถูกถลกดึงมาไว้ที่สะเอว ก้มหน้าจ้องไปที่หว่างขาที่กำลังคับยุบยิบๆเสียววูบวาบอยู่ เธอเตรียมกระดาษชำระไว้พร้อมแล้วก็รูดกางเกงในออกมาคาไว้ที่ข้อเท้าข้างหนึ่ง ความเปียกแฉะถูกเช็ดออกจนดูมันเหือดแห้งดีแล้ว
อูยยย...เป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย..เสียวเอาๆ...แล้วจะหายมั้ยเนี่ย...ซี้ดดด
สองนิ้วเรียวสวยเริ่มกรีดไปมาตามรอยผ่ากลางสองกลีบแคม มือข้างหนึ่งก็บีบขยำที่เต้านมในร่มผ้า เธอหลับตาพริ้มแลบลิ้นเลียริมฝีปากไปมาอย่างรันจวนใจ เด็กใช้ฟันหน้าขบกัดเป้ากาง เกงในตรงที่ปลายจิ๊กๆๆเหมือนหนูกัดแทะ
อาวววว....ซู้ดดดด...สะ..เสียวเหลือเกิน..อาสสสส์
……………………….
สาวสวยบีบบี้ที่เม็ดติ่งแตดแดงสดที่สั่นระริกด้วยความซ่านสะท้านเสียว ร่องรักตอนนี้เฉอะ แฉะด้วยน้ำเงี่ยนที่เอ่อเยิ้มและประจำเดือนสีแดงฉานที่ไหลรินออกมาซิกๆ นัฐถิยาเอนตัวยาวเหยียดไปกับเบาะที่ปรับให้เอนหลังเต็มที่ นัยน์ตาหลับพริ้มเธอห่อปากครางกระเส่า แม้แอร์หน้ารถเป่ารดจนอากาศเย็นเจี๊ยบ แต่อุณหภูมิในร่างอรชรกลับร้อนระอุด้วยไฟแห่งความกำหนัดที่ก่อตัวคุกรุ่นรอเวลามอดไหม้และดับลงด้วยกระแสน้ำแห่งความหฤหรรษ์ที่เปรียบปานสายฝนพรั่งพรูหล่นลงมาดับความร้อนระอุแห่งพื้นปฐพีใหญ่
เด็กชายหยัดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอนนุ่มแล้วกางสองขาออก มือน้อยของเขาจับที่ลำกระดอที่ตั้งโด่สาวรูดไปมาสักพักจึงใช้สองมือจับกางเกงในแม่นัฐของเขายกขึ้นกางไว้เบื้องหน้าลำกระดอที่ขยายขนาดเล่าลำแขนทั้งท่อนเป็นสีทองเหลืออร่ามด้วยอำนาจฤทธ์ของเขาเอง เขาค่อยขยับกางเกงในให้เข้ามาประชิดลำกระดอจนบริเวณตรงเป้ากางเกงในชนกับปลายถอกแดงของเขา
สองนิ้วเรียวงามของสาวสวยค่อยๆชำแรกแทรกเข้าไปในความล้ำลึกแห่งร่องรูหลืบสวรรค์ที่แหวะอ้าซ่า สาวสวยห่อปากครางกระเส่าเหมือนเดิม
อูยยยย...อาสสส์...สะ..เสียว...ที่สุดเลย...ซี้ดดดด
เด็กชายขยับกางเกงในขึ้นลงให้ผืนผ้าสัมผัสกับปลายถอกถูครูดไปมาจนเขาเองก็รู้สึกเสียวแปลบๆที่ปลายถอก
โอวววว...แม่นัฐคับ...ผมเสียวหัวควยแล้ว..
ความเสียวเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นจนมือน้อยต้องกำกางเกงในขยุ้มเข้ากับลำกระดอของเขา ลำกระดอตอนนี้ถูกกางเกงในห่อหุ้มอยู่ครึ่งท่อนปลายก่อนเขาจะขยำรูดขึ้นลงด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นขึ้นมา
เปาะๆๆๆ
อูยยย..แม่นัฐ...อร่อยจัง..
แจะๆๆๆๆ
สองนิ้วเริ่มเคลื่อนไหวไหลเข้าออกในร่องสวาทจากช้าๆค่อยเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนสาวสวยเกร็งกระตุกยึกๆด้วยความหฤหรรษ์สุดบรรยายน้ำเงี่ยนทะลักทลายออกมาอีกหน ขณะที่เด็กชายสมหมายแก่ใจแล้วจึงละมือออกปล่อยให้กางเกงในร่วงผล็อยลงสู่พื้น ลำกระดอเปียกแฉะด้วยน้ำอมฤตสีเขียวอ่อนจนเป็นมันวาววับ ส่วนสาวนัฐก็จัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยแล้วก็ขับรถออกไปทำงานด้วยอารมณ์ที่ปลอดโปร่งสบายไร้หงุดหงิด เกือบถึงที่ทำงานแล้ว เธอจึงนึกขึ้นได้
ลูกกรอก...เป็นงัยบ้างก็ไม่รู้...
เร็วเท่าความคิด นัฐถิยาหยิบมือขึ้นกดหมายเลขบ้านทันที สัญญาณโทรศัพท์ดังขึ้นและมีผู้รับสายพอดี
ฮัลโหล...ลูกกรอกเหรอจ๊ะ...นี่แม่นัฐนะ..
..................
แม่นัฐ..ขอโทษจ๊ะ..
..................
ไม่..ไม่..แม่นัฐ..ยังรักลูกกรอกของแม่นัฐ..เหมือนเดิมนะจ๊ะ..
.................
จ๊ะ...จ๊ะ..
.................
หา...อะไรนะ..นี่หมายความว่า...ลูกกรอก...
................
ก็ได้จ๊ะ..อย่าลืมนะ...เย็นนี้..ต้องเล่าให้แม่นัฐฟังให้ละเอียดยิบเลย...
...............
จ๊ะ...ไม่เป็นไรจ๊ะ...แม่นัฐ..มีประจำเดือนพอดี..
...............
จ๊ะ..หวัดดีจ๊ะ...รอแม่นัฐนะ...อย่าซนอีกละ..
..............
สาวนัฐเก็บมือถือเข้ากระเป๋า พอดีกับถึงที่จอดรถในบริเวณบริษัทพอดี เธอลงจากรถล็อกประตูเรียบร้อยแล้วก้าวเดินฉับๆอย่างกระปรี้กระเปร่าเข้าตัวตึกไปหายลับ โดยไม่ได้ยินเสียงสนทนาของยามหน้าประตูสองคนเลย
โห..หุ่นบึ๊บบั๊บ..น่าเอาฉิบหายเลย..ว่ามั้ย..พี่เทียน..
ยามที่อ่อนวัยกว่ามองตามหลังสาวนัฐอย่างพิจารณา ก่อนจะหันมาคุยหื่นๆ กับยามอีกคนที่หน้าละม้ายคล้ายกัน และก็ได้รับคำตอบอย่างสมใจนึก
หาเรื่องตกงานเหรอ..น้องแวว...
ผมได้ยินมาว่า..มันส์สุดยอดเลยนะพี่...และก็โดนมาซะโชกโชนเลย..
ยามที่ชื่อแววยังไม่ยอมลดละในการแสดงความคิดเห็นอีก แกพูดด้วยความมันส์ในอารมณ์ แถมยังอ้างว่าได้ยินได้ฟังมาอีกต่างหาก อีกคนเลยคล้อยตามไปด้วย
เออ..ได้ยินมาเหมือนกัน...แวว..
พี่ได้ยินมาเหมือนกันเลยเหรอ..
ยามแววชักได้ใจเมื่อเห็นว่าอีกคนเริ่มคล้อยตามความคิดเห็นของแกแล้ว แกยิ้มแก้มปริที่มีเพื่อนคิดเหมือนกัน อีกคนจึงตอบไปตรงๆ แบบไม่ต้องเกรงใจกันแล้ว
เออ...ได้ยินมาว่า..เอ็งใกล้จะตกงาน...ทุกทีแล้ววะ...น้องแวว..
โธ่...พี่เทียน....เถอะๆๆๆ
ถึงตอนนี้ยามแววกลับยิ้มเจื่อนๆ พูดอ่อยๆ เป็นคนละคนไปเลย ยามอีกคนที่ดูแก่กว่าจึงเริ่มเทศนาให้ฟัง
เจ้านาย...ท่านจะเป็นอย่างไร? ก็เป็นเรื่องของท่าน...เราเป็นขี้ข้า ก็ต้องจงรักภักดีต่อท่าน เพราะที่มีอยู่มีกินทุกวันนี้..ถ้าท่านไม่กรุณา..จะเป็นยังไง...ใช้หัวสมองคิดบ้างซีวะ...น้องแวว....หัวแม่ตีน อย่าเอามาคิด...ความคิดมันจะเหม็นเน่าอย่างที่เป็นนี่แหละ..เข้าใจมั้ย..
สาธุ....ท่านมหา...โยมเข้าใจแล้ว...แหม..เทศน์ซะยาวเลยนะ..พี่เทียน...ฮื้อ..ไม่น่าสึกมาเลยนะ...สังคมคนเจ้าชู้เสื่อมเสียหมด...ผมก็พูดเล่นตามประสาผมนี่แหละพี่...พี่ก็รู้..ผมจะทำอะไรได้
ยามแววยอมรับในความฮึกเหิมของแก แต่ก็อดไม่ได้ที่จะประชดประชันยามเทียนซึ่งก็คือพี่ชายแท้ๆ ของแกนั่นเอง ยามเทียนจึงถือโอกาสให้โอวาทอีกคำรบ
เออ...เข้าใจ...ต่อไปจะพูดจะจา..ให้คิดถึงความจริงของตัวเองด้วย...กะไอ้แค่นิ้วก้อย..ยังคิดจะสอยเครื่องบิน...เฮ้อ...กลุ้มแทนนัก..ไอ้น้องแวว...นี่ถ้าแม่ไม่บอกให้ดูแลแกให้ดีนะ..ป่าน นี้พี่ให้แกดูแลพี่แล้ววว...ฮ้ะๆๆๆๆ
อ้าว...ไหง..พูดแบบนั้นล่ะ..พี่เทียน...นี่เพราะเห็นว่า..หน้าพี่นอกจากเหมือนหน้าพ่อผมแล้ว..ยังเหมือนหน้าผมอีกต่างหาก...ก็เลยต้องทนเป็นยามอยู่ด้วยนี่แหละ...โธ่เอ๊ย..
ยามผู้น้องทำหน้าเหมือนรับไม่ได้ แต่ก็หน้างุดเดินง่วนไปมาเหมือนกำลังใช้ความคิด แต่แท้จริงแล้ว แกอายพี่ชายมากกว่าที่รู้ทันแกหมด
………………..
นัฐถิยาไปถึงห้องทำงานส่วนตัวของเธอแล้ว ปรากฏว่าเอกสารเต็มโต๊ะพะเนินเทินทึกเลย เรียกหานายกาจก็ไม่พบ หาแม่บ้านก็ไม่เจอ เลยลงมาด้านล่างเพื่อเรียกยามทั้งสองให้ไปช่วยย้ายเอกสาร พอดีมาถึงได้ยินช่วงที่สองยามพี่น้องฝาแฝดกำลังพูดถึงความหน้าเหมือนพอดี ก็เลยเข้าแทรกแซงวงสนทนา
อ้าว...ลุงสองคน..เถียงอะไรกันอยู่คะ...
เอ้อ...ปะ..เปล่า..ครับ...คุณนัฐ...พอดี..พวกเรากำลังพูดเรื่องมวยฝาแฝดกันน่ะ..ครับ..
สองยามรีบเลี่ยงแบบเอาตัวรอดไว้ก่อน ซึ่งนัฐถิยาก็สังเกตเห็น แต่ไม่ได้คะยั้นคะยออะไร เพราะไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ แถมยังทำเป็นหลวมตัวร่วมวงไปกับทั้งสองคนด้วย
อ๋อ..ที่เป็นแชมป์โลกนะเหรอคะ...
คะ..ครับ..ครับ..
ทั้งสองรีบตอบรับคล้อยตามความเห็นของเลขาสาวของบริษัททันที เพื่อความสมจริง แล้วแกทั้งสองก็ใจชื้นเมื่อหญิงสาวเปลี่ยนเรื่องที่เป็นการเป็นงาน ทำยามสูงวัยทั้งสองโล่งอกที่พ้นจากเรื่องที่สนทนากันเมื่อตะกี้
เออ..ลุงสองยามคะ..นัฐขอรบกวนหน่อยนะคะ..
มีอะไรให้ผมสองคนรับใช้เหรอครับ..คุณนัฐ
ทั้งสองยิ้มร่าอย่างเป็นมิตรและรีบขันอาสาทันที เมื่อหญิงสาวขอความช่วยเหลืออย่างตรงไปตรงมา
คือ..นัฐ..อยากให้ช่วยย้ายเอกสารหน่อย..อะคะ...พอดีนายกาจไม่อยู่..แม่บ้านก็ไม่เห็นเลย
ครับ...อ๋อ...พี่กาจช่วยขนเอกสารให้คุณมารตีไปที่บ้านนะครับ...ส่วนแม่บ้านก็เห็นไปด้วยสองคน...ก่อนที่คุณนัฐจะเข้ามาแป๊บเดียวเองครับ..
นัฐถิยาอมยิ้มเมื่อรู้ว่าที่แท้นายกาจและพวกแม่บ้านไปช่วยงานมารตี เธอเลยรบกวนสองยามสูงวัยตรงหน้าต่อทันที
คะ...งั้น..นัฐขอรบกวนลุงสองยามนะคะ..
ได้เลยครับ...คุณนัฐ...เดี๋ยวพวกผมตามไปครับ..
ทั้งสองรับคำอย่างเต็มใจ และพอหญิงสาวกลับไปเรียบร้อยแล้ว พี่น้องสองยามก็มองสบตากันอย่างโล่งอกโล่งใจที่เลี่ยงตัวทัน ไม่เช่นนั้นมีหวังตกงานตอนแก่แน่ๆเลย
เกือบไปมั้ยล่ะ..ไอ้แวว...มึงนะมึง..ปากดีนัก..
เฮ้ย..มันก็ผ่านไปแล้ว...พี่ล่ะโทษผมอยู่ได้..ก็ผมยอมรับผิดแล้ว...ดูซิ...
ยามน้องชายทำหน้างอ-งอนๆ ที่ยังโดนพี่ชายตำหนิทั้งๆที่แกก็รับผิดแล้ว ยามพี่ชายจ้องมองน้องชายอย่างพินิจพิจารณาก่อนจะทำตาโตพูดกระเซ้าออกไปอีก
หา...นี่มึง...กลัวจนเยี่ยวราดเลยหรือวะ...ไอ้แวว..
โธ่...พี่เทียน..พี่ก็รู้ว่า..นิสัยผมเป็นคนยังไง...
คราวนี้ยามแววอายจนม้วนต้วน แกเบียดขาชิดกันทำกระมิดกระเม้มเหมือนลูกผู้หญิง เมื่อพี่ชายพูดแหย่มาตรงๆ ยามเทียนผู้พี่เห็นแล้วอดสงสารในความขึ้โอ่ของน้องชายไม่ได้ ถ้าใครตามไม่ทัน เสร็จทุกราย แต่เอาเข้าจริงๆ ก็เป็นแบบนี้ แกเลยพูดตัดบท
เออๆๆ...ไปเปลี่ยนกางเกงซะ..จะได้ไปทำงานให้คุณนัฐ..ท่าน..เร็วกูจะรอ...
ครับ...พี่ชายสุดหล่อใจดี..ของน้องแวว...
ยามผู้น้องรับคำอย่างอ่อนน้อมก่อนจะปลีกออกไปเปลี่ยนกางเกงตัวใหม่มา ยามเทียนมองตามหลังน้องชาย แกส่ายหน้านิดๆ อย่างอาทร พร้อมพึมพำเบาๆ
เฮ้อ...กลุ้มครับ..ท่านผู้อ่าน...มีน้องชายฝาแฝดกะเขาคนหนึ่ง...หน้าจนเหี่ยวแล้ว..แต่นิสัยไม่ยอมโตสักกะที...กลุ้มครับ...
.........................
คะ...ตรงนั้นแหละคะ..ลุง..เอ่อ...
นัฐถิยาบอกให้ลุงยามคนหนึ่งวางเอกสารลงตรงที่แกยืนนั้น แต่ก็ไม่รู้จะเรียกชื่อแกว่ายังไง จึงได้แต่อึกอัก อีกคนจึงได้แนะนำให้รู้
อ๋อ...ไอ้นั่น..มันชื่อแวว...ครับ..คุณนัฐ...ส่วนผมชื่อ เทียน ครับ..
คะ..หน้าเหมือนกันเดี๊ยะเลย...นัฐคงจำได้ยากนะคะ...
สาวนัฐพยักหน้ารับทราบ แต่ก็ยังกังวลเหมือนเดิม และก็ยิ่งขำเมื่อได้รับคำอธิบายเพิ่ม เติม
ไม่เป็นรัยครับ...คุณนัฐ...ที่บ้าน..ก็ทักผิดกันประจำครับ..
อือ...แล้ว..เขาจำได้งัย..ว่าใครเป็นใครคะเนี่ย..
สาวสวยทำหน้าย่นอย่างสงสัย
ก็จำตรงที่...........
ลุงแววกำลังจะพูดบอกเลขาสาวตรงๆตามความเป็นจริงไปว่า ที่บ้านของแกเขาจำกันว่าใครเป็นใคร...คนชื่อแวว จะมีกระดอเล็กกระจิริดเท่านิ้วก้อยตั้งแต่เกิดจนบัดนี้ ส่วนคนชื่อเทียนจะมีกะดอใหญ่มโหฬารมากเวลามันแข็งตัว เพื่อนมักเรียกว่า 'เทียนพรรษา' ...แต่ว่าลุงเทียนแกรู้ทันนิสัยน้องชายฝาแฝดของแกที่เป็นคนพูดตรงไปตรงมา เลยรีบขัดพูดแทรกทันที
อ๋อ...จำตรงที่นิสัยครับ..คุณนัฐ...น้องแวว เขาจะนิสัยกระดุ้งกระดิ้งครับ...ส่วนผม เทียน จะนิสัยโผงผางกว่า...แต่ตอนนี้อายุมากแล้ว ก็เลยตกลงทำสัญลักษณ์ให้คนอื่นจำง่ายๆ..ที่ทรงผมครับ..คุณนัฐ..
สาวนัฐจ้องมองที่ทรงผมของพี่น้องสองยามฝาแฝด แล้วเธอก็เข้าใจ คนหนึ่งทรงผมแบบทรงม้าเหมือนพระเอกนักบู๊ บรู๊ซลี่ ส่วนอีกคนจะดัดผมหยิกๆเหมือนเงาะป่า
ที่ทรงผมหล่อนั้น น้องแววครับ...ส่วนผมหยิกหยองนี่ เทียน ครับ...
คะ...งั้นวางตรงนั้นแหละคะ...ลุงแวว..ขอโทษนะคะ..ที่ชวนคุย..ดูซิ..มือลุงสั่นเลย
อ้าว..น้องแวว...นี่ยังไม่วางลงเหรอ...หอบเอกสารยืนคุยกันอยู่ตั้งนานเนี่ยนะ...โถถัง..
ยามเทียนชำเลืองมองไปที่ยามแววก็เห็นแกยืนหอบเอกสารเต็มหน้าอกยืนฟังการสนทนาอยู่ ก็เลยถามแกมประชดประชันน้องชาย ฝ่ายยามแววก็แสนจะซื่อเหลือเกิน แกตอบตรงว่า
ก็..พี่เทียนเคยสอนน้องแววไว้ว่า...ถ้าผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันหรือแนะนำเราอยู่..เราเป็นเด็กถ้าต้องยืนฟังก็ต้องฟังจนจบก่อนแล้วจึงเดินออกไป...ห้ามเดินผละหนี..เพราะจะเป็นการเสียมารยาท...
นัฐถิยาและยามเทียนหันมองสบตากันโดยอัตโนมัติแล้วก็ยิ้มอย่างขำๆ ในความตรงของยามแวว ซึ่งสาวนัฐเธอเข้าใจชัดแล้วที่ยามเทียนบอกว่าที่บ้านเขาจำกันได้ที่นิสัยที่ต่างกัน
คะ...ลุงแวว..วางตรงนั้นแหละคะ...แล้วก็ไปเอามาอีก..นะคะ..
ได้ครับ...คุณนัฐ...อ้าว..พี่เทียน..แล้วพี่เทียน..แล้วยืนหอบเอกสารอยู่ทำไม...มัยไม่วางละ..อิ๋วๆ..ว่าแต่เขา..
จะวางได้งัย...คุณนัฐ..เธอกำลังจัดที่อยู่..เนี่ย..เห็นมั้ย...เดี๊ยะๆ...เป็นแบบนี้แหละครับ...คุณนัฐ...ผมละกลุ้ม...แต่ไม่รู้จะทำยังไง...แม่ฝากไว้ก่อนสิ้นลม..ให้ดูแลน้องให้ดี..
นัฐถิยาอดขำกับพี่น้องสองยามนี้ไม่ได้ แต่ดูๆไปก็น่ารักคือดูมีความสุขดีไปอีกแบบ แม้บางครั้งถ้าคิดคำนึงไปแล้วก็น่ารำคาญ แต่ถ้าปล่อยวางได้ก็ดูดีมีความสุขเหมือนกับที่ลุงยามเทียนกับลุงยามแววเป็นอยู่ ยามทั้งสองช่วยย้ายเอกสารจากโต๊ะทำงานของสาวนัฐตั้งแต่เช้ากระทั่งเที่ยงก็ยังไม่เสร็จ นัฐเลยขอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงกลางวันแกทั้งสอง
พักแล้วคะ...ลุง...เดี๋ยววันนี้..นัฐขอเป็นเจ้าภาพนะคะ..
โธ่...คุณนัฐครับ..พวกผมยังไม่ตายนะครับ...อย่าเพิ่งเป็นเจ้าภาพเลย...แต่ถ้าอยากเป็นจริงๆ ก็เป็นเจ้าภาพให้พี่เทียนก่อนนะครับ...ผมยังไม่พร้อม..
ยามแววพูดออกมาหน้าตาเฉยด้วยสีหน้าซื่อๆตรงๆ แล้วแกก็ต้องร้องโวยวายเสียงดังด้วยความเจ็บปวด
โป๊กกก
โอ้ย...พี่เทียน..เขกกบาลน้องแววทำไม..เจ็บนะ...
ก็มันน่าเขกมั้ยละ...คุณนัฐ..จะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวกลางวันพี่กับน้องแวว..ไม่ใช่เจ้าภาพงานศพ...เดี๊ยะ...
คะ...ลุงแวว...นัฐจะเป็นเจ้าภาพเลี้ยงข้าวกลางวันลุงทั้งสองที่ช่วยย้ายเอกสารนัฐ..งัยคะ..
สาวนัฐอธิบายซ้ำอีกครั้ง นั่นแหละยามแววจึงเข้าใจ แต่สาวนัฐก็ไม่ถือสาอะไร ส่วนยามเทียนก็ได้แต่ขอโทษแทนน้องชาย
คุณนัฐ..อย่าถือสาอะไรน้องชายผมนะครับ...
อ๋อ..ไม่คะ...นัฐว่า..ดูดีไปอีกแบบนะคะ...จะได้ไม่เครียดกัน...
นัฐถิยาอดขำไม่ได้ในความเปิ่นเป๋อของสองยามพี่น้องที่เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย อีกคนก็ตรงๆ อีกคนก็เป๋อๆ แต่ก็ดีเหมือนกัน ไม่เครียด ก่อนจะเดินนำหน้าแกทั้งสองไปที่รถ
ขอบคุณมากนะครับ..คุณนัฐ...
ไปคะ...ลุงเทียน..ลุงแวว..ตามนัฐมาซีคะ..ไปขึ้นรถ...
ครับ..
ทั้งสามขึ้นรถเก๋งคันงามของสาวนัฐเรียบร้อย เธอจึงขับออกไปท่ามกลางสายตาฉงนของพนักงานบริษัทที่มองตามอย่าง-งงๆ ส่วนพวกหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะมองตามด้วยความอิจฉาพี่น้องสองยามที่ตอนนี้ได้ขอเปลี่ยนกะกับยามหนุ่มๆเรียบร้อยแล้ว โดยเลขาสาวคนสวยโทร.จัดการกับฝ่ายรักษาความปลอดภัยเคลียร์ให้ตั้งแต่เช้าแล้ว...นัฐพาทั้งสองไปทานอาหารกลางวันยังร้านอาหารชานเมือง เธอรู้สึกว่ายามสองพี่น้องฝาแฝดนี้จะรักและเข้าใจกันมากแม้ดูเหมือนจะมีความขัดแย้งกันอยู่ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่...
เสร็จจากอาหารกลางวัน ทั้งสองก็มาช่วยเลขาสาวคนสวยจัดการกับเอกสารต่ออีก กระทั่งเกือบสี่โมงเย็นจึงเกือบเสร็จ เล่นเอาทั้งสามคนอ่อนแรงไปเลย แม้จะมีความเย็นจากแอร์ก็ตาม
ลุงเทียนคะ...ช่วยหยิบแฟ้มบนโต๊ะให้นัฐด้วยคะ...
เฮ้ย..น้องแวว..อยู่ใกล้กว่า..ช่วยหยิบแฟ้มบนโต๊ะ..นำไปส่งให้คุณนัฐหน่อย...พี่ยังไม่ว่าง
ยามเทียนผู้พี่ที่อยู่ใกล้กับเอกสารนั้นก็จริง แต่แกกำลังติดไม้ติดมือ ยังไม่ว่าง และไม่สะดวกนัก จึงหันไปสั่งน้องชายแทน ซึ่งลุงแววก็อาสาอย่างเต็มใจด้วยเสียงดังฟังชัด
ได้ครับ...พี่เทียน...
………………………
ยามแววรับคำแล้วก็ไปหยิบแฟ้มเอกสารที่เหลืออยู่แฟ้มหนึ่งบนโต๊ะทำงานของเลขาสาว แกถือเดินไปส่งให้นัฐถิยาทางด้านหน้า ไม่รู้ว่าสาวสวยแกล้งเจตนาหรือไม่ได้ระวังก็ไม่รู้ ท่าที่เธอนั่งจัดเอกสารนั้นเป็นท่านั่งยองๆ แต่ชายกระโปรงด้านล่างเจ้ากรรมนะสิ มันหลุดแผละไปกองอยู่ที่พื้น เผยให้เห็นกางเกงในสีชมพูลายดอกไม้บางสวยอย่างชัดเจน ยามแววถึงกับสะดุ้งกระพริบตาถี่ๆ เพราะไม่แน่ใจว่า นั่นเป็นภาพจริงหรือภาพลวงตา
โอ...นางฟ้า...โคกหีใหญ่ชะมัดเลย...อูยย...สวยจังเลย...คุณนัฐ..เอื๊อกก
แกกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก แต่ก็ฝืนใจเดินขาสั่นนำแฟ้มเอกสารไปส่งให้จนถึงที่ ยิ่งใกล้ความชัดเจนก็ยิ่งมากขึ้น ที่หว่างขาความอวบอูมมันดุนดันกางเกงในออกมาอย่างเห็นได้ชัด
คุณนัฐครับ...แฟ้มมาแล้วครับ...อูยยยย
คะ...ขอบคุณคะ..ลุง..
สาวนับกล่าวขอบคุณโดยไม่ได้มองหน้าแกเลย และเธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าขณะนี้ยามแววได้นั่งลงตรงข้างหน้าเธอแล้ว แกนั่ง่จ้องความอวบอูมนูนเด่นภายในกางเกงในที่หว่างขาของเธอตาไม่กระพริบ แล้วแกก็พูดออกมาเบาๆ
คุณนัฐครับ...เป็นผู้หญิง ต้องนั่งให้เรียบร้อย...ไม่ใช่นั่งเปิดหีให้ผู้ชายดูแบบนี้...
ว้าย...ลุงแวว...
นัฐถิยาได้ยินชัดเต็มสองหูจึงหันกลับมาก็ต้องตกใจเมื่อหน้าของเธอเผชิญกับใบหน้าเปิ่นๆของยามแววแบบใกล้ชิดจนรับรู้ถึงลมหายใจของกันและกัน และที่เลวร้ายกว่านั้นเมื่อเธอก้มมองลงไปที่เบื้องล่าง สาวสวยถึงกับหน้าแดงด้วยความอับอายที่เป็นจริงตามคำพูดของยามแวว เธอตกใจมากพยายามจะลุกขึ้นเพื่อลบภาพนั้น แต่โชคไม่ไม่ดีดันเหยียบชายกระโปรงไว้ พอเธอลุกเต็มที่ก็เลยเซไปข้างหลัง แต่มือของยามแววก็ไวดีเหลือเกิน แกยื่นมือไปโอบร่างอรชรของเลขาสาวคนสวยของบริษัทไว้มั่นแล้วออกแรงดึงกลับมาอย่างเร็วรี่
อุ๊ย....ลุงแวว....อาสสสส์
สาวนัฐหน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงสุกด้วยความอายสุดขีดแถมมีเสียวนิดๆ เมื่อใบหน้าของยามแววประกบโป๊ะกับเนินโคกนอกร่มผ้าของเธออย่างพอเหมาะพอเจาะพอดีกันเลย ยามแววแกทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน เพราะไม่ได้คิดไว้ก่อนว่าคิวจะเป็นแบบนี้ แกสั่นเทิ้มไปทั้งตัวเลยทีเดียว แต่ก็ได้สูดดมความหอมละมุนนอกร่มผ้าไปเต็มปอดสองสามที ที่สำคัญเจ้านิ้วก้อยไร้เล็บของแกที่นอนสงบนิ่งอยู่ในกางเกงตอนนี้พอได้กลิ่นสาวมันก็ตื่นตัวอย่างกระฉับกระเฉง อยากจะออกมาทักทายสาวสวยตรงหน้าเต็มประดา
ยามเฒ่าเจ้าชู้ถือโอกาสอันรวดเร็วนั้นกอดรัดสองขาเรียวงามไว้เต็มที่พร้อมกดใบหน้าซุกเข้าหาโคกสวาทในร่มผ้าอย่างตั้งใจก่อนจะผละออกมา
อุยยย...ผมขอโทษครับ...คุณนัฐ...แต่หีคุณนัฐ...มันหอมดีจังเลยครับ...
………………………
เรื่องโดยท่าน นัฐถิยา