รสสวาทแรงหึง 56
มารตี นัฐถิยา และไอ้ชด นั่งรถกลับเข้าตัวเมืองก็ปาไปเกือบค่ำหลังกระหน่ำสวาทกันมาทั้งวัน ระหว่างทางทั้งสามต่างคุยกันอย่างเปิดเผย โดยเฉพาะเรื่องใต้สะดือ ซึ่งมารตีจะเป็นคนเกริ่นนำ เพราะเธอชอบและหลงไหลในรสชาติแห่งความเสียวซ่านเสียแล้ว แต่เธอก็เปิดใจว่าจะไม่บังคับใจของสาวนัฐ ทุกอย่างขอให้เป็นความสมัครใจ..เพียงอย่างเดียวที่ต้องการคือทุกคนต้องเก็บเป็นความลับอย่างที่สุด....
นัฐถิยาและไอ้ชดไปส่งมารตีถึงบ้านแล้วขอตัวกลับทันทีเพราะค่ำแล้ว ซึ่งมารตีก็เข้าใจ สาวสวยจึงกลับบ้านพร้อมคนสวนหนุ่มสารถีผู้โชคดี ตั้งแต่ส่งมารตีแล้วกลับออกมาทั้งสองต่างนั่งเงียบกริบไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำเลย นัฐถิยานั้นเมื่อคิดไปก็รู้สึกอับอายไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองหน้าคนสวนหนุ่ม ไอ้ชดเองมันไม่ได้อายแต่มันรู้สึกกลัวเกรงนายสาวของมันเป็นอย่างมาก มันหวาดวิตกว่านัฐถิยาจะโกรธและลงโทษมันยังไงก็ไม่รู้ กระทั่ง...
โอ๊ะ...นายชด..ระวัง...
เอี๊ยดดดดดดดดด
ไอ้ชดเหยียบเบรกกะทันหัน เมื่อนายสาวของมันร้องบอกเสียงดัง ล้อรถครูดไปกับถนน ลาดยางบนถนนนอกตัวเมืองเส้นทางสู่บ้านของนัฐถิยา เก๋งคันงามลากล้อครูดไปประมาณสี่หาเมตรก็หยุดนิ่ง ทั้งสาวนัฐและไอ้ชดตั้งตกใจแต่ไม่เหมือนกัน ไอ้ชดมันตกใจเพราะกลัวจะชนเข้ากับอะไรก็ไม่รู้ แต่มันคิดว่ามีเพราะนายสาวร้องตะโกนลั่นให้มันระวัง ส่วนนัฐถิยานั้นเธอตกใจมากเมื่อเห็นเป็นเงาคนวิ่งผ่านหน้ารถจนต้องร้องเสียงดังบอกคนสวนหนุ่ม
เป็นอะไรมั้ยครับ...คุณนัฐ...
ไอ้ชดถามด้วยความเป็นห่วงนายสาวในดวงใจ มันสังเกตเห็นความกลัวจากสีหน้าของสาวสวยที่ดูตื่นตระหนก
มะ..ไม่เป็นรัย..นายชด...แต่นัฐเห็นเหมือนคนวิ่งปาดหน้ารถนะ..
นัฐถิยาตอบหน้าตาตื่นตระหนกเห็นได้ชัด
เหรอครับ..ผมไม่เห็นอะไรเลย...
ไอ้ชดต้องการปลอบใจนายสาวไม่ให้หวาดกลัย มันว่าพลางหันมองไปรอบๆ แต่นัฐถิยาก็ยังยืนยันเหมือนเดิม
แต่นัฐเห็นจริงๆ นะ...ตาไม่ฝาด
งั้น..เดี๋ยวผมลงไปดูก่อนนะครับ...
หนุ่มคนสวนที่มาทำหน้าที่เป็นสารถีรีบอาสาจะพิสูจน์ความจริงทันที มันล้อกเบรคมือปลดเข็มขัดเปิดประตูออกไปทันที
ระวังตัว..ด้วยนะ..นายชด
ไอ้ชดขนลุกซู่หันมาทางต้นเสียงด้วยความรู้สึกภูมิใจอย่างยิ่งที่นายสาวคนสวยของมันแสดงความเป็นห่วงมันออกมา มันยิ้มรับแล้วเอ่ยขอบคุณด้วยความนอบน้อม แต่ในเป้าของมันตอนนี้ตุงขึ้นมาอีกแล้ว เมื่อสาวสวยยิ้มให้อย่างน่ารักน่าใคร่
ครับ...ขอบคุณครับ...คุณนัฐ..
...............
สักครู่ไอ้ชดกลับมาและขึ้นประจำที่คนขับ มันหันไปทางนายสาวที่มีสีหน้ารอคอยคำตอบ
ไม่มีอะไรเลยครับ คุณนัฐ....
หา...ไม่มีอะไรเลยเหรอ...แต่นัฐเห็นจริงๆ นะ..
สาวสวยเอ่ยงงๆ แต่ก็ยังยืนยันในสายตาของเธอเหมือนเดิม
สงสัย..คุณนัฐตาฝาดมังครับ...คงเพลียมาก...
ไอ้แสดงความเห็นเบาๆโดยลืมคิดและไม่ได้ตั้งใจ
ฮึ...ว่ารัยนะ...นายชด..
สาวสวยจ้องหน้าคนสวนหนุ่มเขม็ง ไอ้ชดมันหันไปมองพอดีถึงกับหน้าถอดสี เมือเจอนายสาวจ้องมันอยู่ เพราะมันเพิ่งระลึกได้ว่ามันพูดอะไรออกไป จึงละล่ำละลักขอโทษขอโพยนายสาวเป็นการใหญ่
เอ่อ...ปล่าวครับ...ขอโทษครับ..คุณนัฐ..ผมไม่ได้ตั้งใจ..
อือ...ไม่เป็นรัย...ขับรถไป...
สาวนัฐอดขำไม่ได้ที่เห็นอาการของคนสวนหนุ่มที่มีฐานะเป็นเพียงคนรับใช้ และเธอก็ยังอุ่นใจที่เขายังแสดงความนอบน้อมเหมือนเดิมไม่ถือโอกาสต่อรองในเรื่องดังกล่าว เธอแอบชำเลืองมองไอ้ชดแวบหนึ่งแล้วก็อมยิ้มนั่งมองไปยังกระจกเบื้องหน้าเหมือนเดิม
ครับ...
ไอ้ชดรับคำแล้วก็บึ่งรถออกไปทันทีโดยไม่กล้าชำเมืองมองนายสาวของมันเลย มันไม่รู้เลยว่านายสาวคนสวยของมันนั้นกำลังคิดอะไรกับมันอยู่ ถ้ามันรู้มันจะต้องหยุดรถทันที.....
.......................................
นัฐถิยากลับถึงบ้านเกือบสามทุ่ม วันนี้เธอไม่หิวข้าวเพราะเพิ่งทานมาจากสวนป่าสวาท และที่สำคัญเธออิ่มกามมาเต็มพิกัดแล้ว พออาบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดนอนบางเบาตัวโปรดแล้วก็ปิดไฟนอนทันทีโดยมีร่างน้อยๆของเด็กชายนอนกอดเธออยู่ข้างๆ คืนนั้นนัฐถิยาหลับสนิทตลอดทั้งคืน เมื่อตื่นเอาเกือบตีสี่ ก็รู้สึกว่าเหมือนเด็กชายไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเธอแล้ว ไขว่คว้ามือควานหาก็ไม่เจอ จึงค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วอาศัยความสว่างสลัวจากหน้าต่างช่วยให้พอมองเห็นลางๆ แล้วก็ตกใจนิดหนึ่งเมื่อพบร่างเด็กชายนอนขดอยู่ตรงหว่างขาของเธอที่ตอนนี้เธอนอนถ่างขากว้าง ชุดนอนนั้นถลกมาอยู่ที่หน้าตักแล้ว
ลูกกรอก...ลูกกรอก...
สาวสวยร้องเรียกเด็กชายเบาๆ แต่ก็เงียบไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากเขา เธอมีความคิดพิเรนยังไงไม่รู้ แกล้งหนีบสองขาเข้าหากันบีบร่างเด็กชายไว้จนรู้สึกว่าเขาดิ้นรนขลุกขลัก ส่งเสียงอี๋อ๋อ
อืออ...อ๋ออ...ฮาสส
ลูกกรอก...
โฮย...คะ..ค้าบบบ...ฮ้าววว..
เด็กชายขานรับด้วยเสียงงัวเงียเหมือนยังหลับไม่เต็มอิ่ม แต่เขาก็ลืมตาขึ้นจึงรู้ว่าตัวนอนขดอยู่ที่หว่างขาแม่นัฐ แถมถูกสองขาเรียวงามหนีบไว้แน่น พอลืมตาก็สำแดงเดชทันที
อาสสส...หอมจังเลยคับ..แม่นัฐ..
หอมอะไรจ๊ะ...
นัฐถิยารู้ทั้งรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ก็แกล้งถามไปงั้นๆ และก็ยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำ ตอบจากเขาชัดเจน
หอมกลิ่นคาวสวาทคับ..แม่นัฐ..
ลูกกรอก..บ้า...พูดอะไรทะลึ่งจัง.. เธอเสแสร้ง
ผมพูดจริงคับ..แม่นัฐ...หอมจริงๆ...กลิ่นคาวสวาท..คาวจางๆ...สุดยอดเลย..
เด็กชายสารภาพพร้อมเริ่มขยับตัวจัดท่าทางให้เหมาะเหม็ง
อุ้ย...โอ้ววว...ลูกกรอกอย่าเลีย..แม่นัฐเสียว
นัฐถิยาสะดุ้งยึกรู้สึกเย็นยะเยือกและเสียววาบที่ต้นขามันวิ่งมาถึงร่องสวาทและปลาบมาที่ท้องน้อยอย่างแรง เมื่อเด็กชายแกล้งแลบลิ้นเลียที่ขาอ่อนข้างที่เขาหันหน้าเข้าหา พูดออกมาเบาๆ
เมื่อวาน...โดนหนักแน่..ใช่ไหมคับ..แม่นัฐ...กลิ่นคาวค้างอยู่เลย...
ลูกกรอก..แม่นัฐ..อายนะ...ไม่ต้องถาม...อาวววว...พอแล้ว..อย่าเลีย..
นัฐถิยารู้สึกอายจริงๆที่เด็กชายถามตรงๆแบบนี้ ใช่เธอโดนหนักมากๆเลย แต่ก็สนุกสุดเหวี่ยง และยอมรับว่ากลิ่นคาวสวาทยังโชยปะทะจมูกจริงอย่างที่เขาว่า และรู้สึกวูบวาบเมื่อได้ยินเสียงเจื่อยแจ้วปลุกเร้าอารมณ์ของเขา
ก็กลิ่นมันยั่วใจมากเลยคับ..
แม่นัฐ...มีเรื่องอยากคุยด้วย...นะ..ลูกกรอก..อย่าเพิ่งเลีย..
เธอรีบเบี่ยงเบนความสนใจของเด็กชายให้มาสนใจที่เรื่องของเธอแทน แต่ก็ยังเสียววาบเพราะเขาไม่หยุดการกระทำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมและยิงคำถามออกมาตรงๆ
อืออ...เสียดาย...ก็ได้คับ...แม่นัฐมีอะไรหรือคับ...
ลูกกรอก...ช่วยแม่นัฐได้มั้ยจ๊ะ..
แม่นัฐ...จะให้ผมทำอะไรเหรอคับ..
แม่นัฐ..ไม่อยากเป็นอย่างที่แม่นัฐเป็นอยู่เลย...ลูกกรอก..
นัฐถิยาพูดเสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ เด็กชายรับรู้ได้ชัดเจน และเข้าใจในความรู้สึกของหญิงสาว เพราะเขารู้ดีว่านิสัยแท้ๆของเธอเป็นอยางไร
หมายความว่า....
ใช่จ๊ะ...แม่นัฐทรมานใจเหลือเกิน...
สาวสวยพรั่งพรูความรู้สึกทุกอย่างที่เธอจำต้องแบกรับ เพราะใจจริงของเธอนั้นไม่ต้องการมันเลย แต่ก็ทนต่อธรรมชาติทางสรีระไม่ได้ เธอเองก็เป็นปุถุชนคนหนึ่ง
แต่ผมก็เห็นแม่นัฐ...มีความสุขดีนี่คับ... เด็กชายแกล้งหยั่งเชิง
มันเป็นเพียงช่วยระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง...หลังจากนั้นแล้ว..แม่นัฐทุกข์ใจมาก
สาวสวยรู้ทันว่าเขาคิดอะไร จึงตอบไปตามความเป็นจริงและบอกว่าเธอไม่สบายใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น
แม่นัฐ...ถามใจตัวเองดีแล้วเหรอคับ.. เด็กชายถามย้ำ
จ๊ะ..แม่นัฐ..คิดว่า..แม่นัฐแน่ใจแล้ว..อีกอย่างแม่นัฐกลัว... สาวนัฐยืนยันหนักแน่น
ผมเข้าใจคับ.....แต่เรื่องเวรกรรมเก่านี่..เราห้ามไม่ได้นะคับ..แม่นัฐ
เด็กชายพยายามพูดให้เธอเข้าใจความจริง ซึ่งสาวนัฐก็ยอมรับและอยากรู้เหลือเกินว่าเธอจะหมดเวรหมดกรรมเมื่อไร
แม่นัฐ..เข้าใจ...แล้วเมื่อไร..เวรกรรมของแม่นัฐ..จะหมดสิ้นสักทีล่ะจ๊ะ..ลูกกรอก..แม่นัฐทรมานใจมากเลยรู้มั้ย..
แป๊บหนึ่ง...คับ..แม่นัฐ...
เด็กชายบอก แล้วการสนทนาก็เงียบไป เขาลุกขึ้นนั่งหลับตาสงบนิ่ง ครู่ใหญ่จึงลืมตาขึ้น เขายิ้มสบตากับแม่นัฐสุดสวยของเขา ซึ่งสาวนัฐก็ยิ้มตอบ แต่ก็ด้วยความฉงนสงสัย
ว่างัยจ๊ะ..ลูกกรอก...แล้วมองหน้าแม่นัฐ..ยิ้มทำไม..
แม่นัฐคับ...เวรกรรมเก่าของแม่นัฐ...จางแล้วคับ...ที่เหลือ..เป็นเพียงเศษกรรมเท่านั้น...
เศษกรรม...หมายความว่างัยจ๊ะ...
สาวนัฐยิ้มแก้มปริเมื่อรู้ว่าเวรกรรมของเธอหมดแล้ว ต่อไปเรื่องเสียวๆแบบนี้คงไม่มีแล้ว แต่ก็อดฉงนกับคำที่เด็กชายบอกไม่ได้ เด็กชายจึงอธิบายขยายความให้เธอเข้าใจ
เป็นส่วนที่เหลือตกค้างอยู่...เล็กๆน้อยๆ...ไม่หนักหนาสาหัสอะไร...เราสามารถหลีกเลี่ยงได้...ด้วยการผ่อนหนักเป็นเบาคับ..แม่นัฐ...
อุ้ย...ลูกกรอก..จะทำอะไรเนี่ย..
นัฐถิยากำลังตั้งใจฟังคำอธิบายอยู่ก็ต้องร้องตกใจนิดหน่อยแต่ก็เคยชินแล้ว เมื่อเด็กชายเลิกชุดนอนบางเบาแล้วซุกหน้าเข้าที่หว่างขาประกบปากลงตรงรอยผ่ากลางเนินโคกมหึมาอย่างพอ เหมาะพอเจาะ
ก็..จะอธิบายความหมายของคำว่า เศษกรรม งัยคับ..แม่นัฐ...ฮึ้บบบ
เด็กชายละปากออกมาหน่อยหนึ่งเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะจรดลิ้นลงที่เป้าหมายเดิมแล้วปฏิบัติการเกมเสียวต่อทันที สาวนัฐได้แต่บิดกายด้วยความเสียวสะท้านกับลีลาชิวหาของเขา สองมือเลื่อนลงไปกุมศีรษะเขาไว้แน่น ปากก็ต่อว่าพร้อมครางกระเส่าอย่างพึงพอใจ
โอววว....เจ้าเล่ห์นัก..จิ้งจอกน้อย..ของแม่นัฐ...ซี้ดดดด
จ๊วบบบบบๆๆๆ
เด็กชายยังคงไล้เลียดูดดมความหอมหวานที่ร่องสวาทสาวสาวยอย่างต่อเนื่อง หญิงสาวเริ่มถ่างขาออกกว้างตามอารมณ์เสียวที่ได้รับ ปากก้พร่ำพูดเบาๆ
วันนี้...เลียอย่างเดียวนะ..อูยยยยส์...อาสสสส์...แม่นัฐระบมอยู่...
ค้าบบบ...แม่นัฐ....ซู้ดดดด
เด็กชายเงยหน้าออกมาจากร่องสวาทงาม เอ่ยปากรับคำแล้วซุกใบหน้าน้อยลงไปยังเป้าหมายเดิมทันที นัฐถิยารู้สึกเสียวซ่านเป็นอย่างมาก สองมือจึงช่วยจับสองกลีบแคมแหกอ้าออกเพื่ออำนวยความสะดวกให้เด็กชายปฏิบัติงานได้อย่างคล่องตัวเต็มที่ เด็กชายเฝ้าดอมดมความหอมละมุนและลิ้มชิมความหวานฉ่ำจากร่องสวาทที่เพิ่งกรำศึกหนักจากท่อนควยสามดุ้นมาอย่างหนักโชกโชนเมื่อวานนี้ กระทั่งหยาดฝนพร่างพรูออกมาเต็มร่องรักของสาวสวยจนชุ่มฉ่ำเจิ่งนองช่วยชโลมอารมณ์ให้ความชุ่มฉ่ำใจแก่เด็กชายอีกเป็นเท่าตัว......
.............................
เช้านี้เป็นวันอาทิตย์ นัฐถิยาจึงไม่ต้องรีบร้อนไปทำงาน หลังจากโดนเด็กชายละเลงลิ้นทำฝนเทียมให้แล้ว สาวนัฐก็หลับต่ออีกยาว เลยต้องเป่าขลุ่ยให้เด็กชายไปหนึ่งยก กระทั่งสายจึงได้ลุกขึ้นอาบน้ำและรับอาหารเช้าที่ขมิ้นเตรียมไว้ให้ หลังอาหารแล้วเวลาช่วงเช้าที่เหลือนั้นเธอก็จัดการดูแลความเป็นระเบียบในบ้านทั่วๆไปตามที่เธอเคยปฏิบัติเป็นประจำ
กระทั่งเที่ยงหลังคุณหญิงโทร.มาบอกให้ไปทานอาหารเที่ยงด้วยกันที่ตึกใหญ่ วันนี้ท่านอยู่บ้านคนเดียว ท่านนายพลไม่อยู่ไปเยี่ยมเพื่อนๆ ที่ลพบุรีสามวัน ทั้งสองแม่สามีกับสะใภ้สาวร่วมทานอาหารกลางวันกันอย่างเอร็ดอร่อย นัฐถิยาเองก่อนๆนั้นก็หวาดระแวงเหมือนกันว่าคุณ หญิงวนิดาจะล่วงรู้พฤติกรรมที่เป็นความลับของเธอ แต่ตั้งแต่วันนั้นที่โรงพยาบาลแล้ว เธอก็รู้ สึกใจชื้นมากขึ้นคุณหญิงวนิดาเองก็เหมือนกัน เพราะต่างฝ่ายก็รู้เรื่องของกันและกันดีอยู่แล้ว หลังอาหารทั้งสองจึงนั่งสนทนากันอย่างเป็นกันเองที่สุด
คุณแม่..เรียกนัฐมา..มีอะไรด้วยหรือเปล่าคะ.. นัฐถิยาถามเสียงเรียบด้วยความเคารพ
ก็มีเรื่องสำคัญที่สุด..อยากจะคุยด้วยนะซีจ๊ะ..ลูกนัฐ... คุณหญิงบอกและดูมีอาการไม่สบายใจ
เรื่องสำคัญอะไรหรือคะ..แม่... นัฐย้ำถาม
ตายุทธ..ติดต่อมาบ้างมั้ย.. คุณหญิงเปลี่ยนเรื่อง
คะ..โทร.มาประจำ..ทุกอาทิตย์...เมื่อคืนก็โทร.มาคะ..
เขาว่างัยบ้างล่ะ...
เขาก็อยากให้นัฐไปอยู่ที่เชียงใหม่ด้วยกัน..เพราะเขาไม่มีเวลาว่างเลย...งานเข้าเยอะ อ่ะคะ..
แล้ว...ลูกนัฐ...ตัดสินใจยังไงละ..ลูก
นัฐ...อยู่เฉยๆ..ไม่ได้หรอกคะ..แม่.
ตกลงว่า...จะอยู่ที่บ้าน..เหมือนเดิม...
คะ....คุณแม่..
ตายุทธ...เขาว่างัยล่ะ...
เขาก็แล้วแต่นัฐ...จะตัดสินใจค่ะ...แม่
เออ...เอา...ยังไงที่มันทำให้เราสบายใจ..ก็ตกลงกัน..และเข้าใจ เห็นใจกันนะ...แม่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก..
ขอบคุณมากคะ..คุณแม่..ที่เข้าใจนัฐ..
แต่นัฐก็ต้องเข้าใจแม่เหมือนกันนะ..ตัวเอง..
นัฐก็เข้าใจคุณแม่ดีอยู่แล้วนี่คะ...
โธ่...ลูกนัฐก็...แม่หมายถึงเรื่องวันน้าน....ที่โรงบาลนะ...
อ๋อ...คะ...นัฐก็เข้าใจคุณแม่...เหมือนอย่างที่คุณแม่เข้าใจนัฐ..นั่นแหละคะ..
งั้นก็ดีซีคะ...มีอะไร..ลูกนัฐก็พูดกับแม่ตรงๆนะ...เราไม่ต้องอ้อมค้อมหรอก...แม่ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว...นะ..ไม่ต้องเกรงใจแม่...บอกตามตรง..แม่รู้สึกว่าใจของแม่เปลี่ยนไปมาก...แม่ชอบหนะ..ลูกนัฐ...
นัฐ..เข้าใจคะ..คุณแม่...นัฐเอง..แรกๆก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน...
ฮิๆๆๆๆๆๆ...
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะร่วนอย่างเป็นกันเอง ไม่ตึงเครียด ไม่มีความหวาดวิตก และหวาดระแวงอันใดเลย โดยเฉพาะตอนนี้ก็มีผู้หญิงอยู่กันแค่สองคนแค่นั้น ไม่มีใครอื่นที่เป็นคนนอก (เหตุการณ์วันนั้น) เลย เมื่อดูอาการท่าทีของสะใภ้สาวจนแน่ใจว่าเป็นกันเองแน่นอนไม่มีปัญหาอะไรแล้ว คุณหญิงก็เริ่มเข้าเรื่องทันที
เออ...ลูกนัฐ....
มีอะไรหรือคะ..คุณแม่
ตาหมอวันชัย..นะซี...
คุณหมอวันชัย...เป็นอะไรหรือคะ...
ก็ไม่เป็นรัยหรอกจ๊ะ...ลูกนัฐ...แต่เขา...ขอให้แม่พาลูกนัฐไปหาเขาอีกสักครั้งน่ะ..
คุณแม่คะ...
เออ..ลูกนัฐ..ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แม่สารภาพตามตรงเลยว่า..แม่ติดใจเขา..และก็นัดเจอเขามาหลายครั้งแล้ว...เขาบ่นคิดถึงลูกนัฐ...อยากพบลูกนัฐอีกสักครั้ง...
แต่...คุณแม่คะ...นัฐว่าไม่ควรมีอีกนะคะ...มันเสี่ยงมาก...
โธ่..ลูกนัฐ...แม่รับปากเขาแล้ว..
นัฐ..ไม่อยากให้มีอีกเลยนะคะ...คุณแม่..นัฐละอายใจตัวเอง...สงสารคุณยุทธ...
ลูกนัฐ...ก็ถือว่าทำเพื่อแม่สักครั้งก็ได้นี่นา...นะ...ลูกนัฐ...นะ...
นัฐ..ขอคิดดูก่อนนะคะ...คุณแม่...
แค่ครั้งเดียวเอง....ลูกนัฐ...นะ...
ยังไง...นัฐก็ขอคิดดูก่อนละกัน..นะคะ...คุณแม่...
อ๊ะ...ก็ได้จ๊ะ...พร้อมวันไหน..บอกแม่นะจ๊ะ...ลูกนัฐ...
คะ..คุณแม่...ถ้าไม่มีอะไรอีกแล้ว...นัฐขอตัวก่อนนะคะ....
นัฐถิยายกมือไหว้ลาแม่สามีและลุกขึ้นเตรียมจะกลับเรือนของเธอ แต่ก็ต้องหยุดชะงักขาไว้เพราะคุณหญิงวนิดาเอื้อมรั้งข้อมือเธอไว้ พร้อมบอก
อ้อ...เดี๋ยวก่อนซีจ๊ะ...ลูกนัฐ...
มีอะไรหรือคะ...คุณแม่...
ช่วยแม่...จัดที่นอนก่อนซี....แม่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่พอดี...มาซีจ๊ะ..
ได้คะ..คุณแม่...
นัฐถิยาช่วยแม่สามีจัดที่นอน ซึ่งทั้งสองใช้เวลาไม่นานก็จัดการได้เรียบร้อย คุณหญิงได้ชวนคุยเรื่องภายในบ้าน โดยเฉพาะเรื่องของลุงชอบ
เราจะทำงัยดีล่ะ..ลูกนัฐ...เรื่องตาชอบน่ะ...
แล้ว..คุณแม่คิดว่าเราควรทำงัยดีคะ...นัฐก็คิดไม่ออกเหมือนกัน...
อือ...แม่ก็ว่ามีทางเดียวนะ....
ทางไหนคะ..คุณแม่....
มีทางเดียว...คือต้องเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับ...แม่จะคุยกับตาชอบเอง...
คะ..แล้วแต่คุณแม่นะคะ...นัฐขอตัวกลับก่อนคะ..คุณแม่...
จ๊ะ...ขอบใจนะ...ลูกนัฐ...ทำใจให้สบาย...เดี๋ยวแม่จัดการเอง...
คะ...คุณแม่..
สาวนัฐเดินกลับเรือนด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง แต่ก็อดละอายใจไม่ได้ที่ต้องโกหกแม่สามีเกี่ยวกับเรื่องของเธอกับลุงชอบ แต่ก็ดีเหมือนกันที่คุณหญิงจะเป็นคนพูดกับคนขับรถเฒ่า จะได้เป็นการปรามแกไปในตัวด้วย เพราะเธอเองก็ได้แต่หลบเลี่ยงเอาตัวรอดมากกว่าที่จะปรามได้ แต่เธอก็ยังถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อนึกถึงเหตุการณ์สวาทหลายๆครั้งที่ผ่านมา ที่มันยังเป็นความลับสำหรับเธอ โดยที่คุณหญิงวนิดาก็ไม่รู้ มีเพียงเธอกับลูกกรอกและกลุ่มผู้ชายผู้ที่เกี่ยวข้องได้เสพสวาทกับร่องรักของเธอเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด
เฮ้อ....ไม่น่าถลำตัวขนาดนี้เลยเรา...คุณยุทธ..เมื่อไรคุณจะกลับมาอยู่บ้านซะทีคะ....
เธออดไม่ได้ที่คิดถึงทรงยุทธสามีสุดที่รัก แม้ว่าเธอจะปล่อยตัวให้ชายคนแล้วคนเล่าได้เชยชมความหอมหวานจากเรือนร่างเธอ แต่ผู้ชายที่นั่งอยู่ในห้องหัวใจของเธอก็มีเพียงทรงยุทธเท่านั้น แม้จะต้องพลีกายและร่องรูสวาทให้กับท่อนควยของผู้ชายหลายหน้าแต่เธอก็รู้สึกภูมิใจที่ได้มอบความสาวให้กับเขา ทรงยุทธ เป็นคนแรก
…………………..
นัฐถิยาและไอ้ชดไปส่งมารตีถึงบ้านแล้วขอตัวกลับทันทีเพราะค่ำแล้ว ซึ่งมารตีก็เข้าใจ สาวสวยจึงกลับบ้านพร้อมคนสวนหนุ่มสารถีผู้โชคดี ตั้งแต่ส่งมารตีแล้วกลับออกมาทั้งสองต่างนั่งเงียบกริบไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำเลย นัฐถิยานั้นเมื่อคิดไปก็รู้สึกอับอายไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองหน้าคนสวนหนุ่ม ไอ้ชดเองมันไม่ได้อายแต่มันรู้สึกกลัวเกรงนายสาวของมันเป็นอย่างมาก มันหวาดวิตกว่านัฐถิยาจะโกรธและลงโทษมันยังไงก็ไม่รู้ กระทั่ง...
โอ๊ะ...นายชด..ระวัง...
เอี๊ยดดดดดดดดด
ไอ้ชดเหยียบเบรกกะทันหัน เมื่อนายสาวของมันร้องบอกเสียงดัง ล้อรถครูดไปกับถนน ลาดยางบนถนนนอกตัวเมืองเส้นทางสู่บ้านของนัฐถิยา เก๋งคันงามลากล้อครูดไปประมาณสี่หาเมตรก็หยุดนิ่ง ทั้งสาวนัฐและไอ้ชดตั้งตกใจแต่ไม่เหมือนกัน ไอ้ชดมันตกใจเพราะกลัวจะชนเข้ากับอะไรก็ไม่รู้ แต่มันคิดว่ามีเพราะนายสาวร้องตะโกนลั่นให้มันระวัง ส่วนนัฐถิยานั้นเธอตกใจมากเมื่อเห็นเป็นเงาคนวิ่งผ่านหน้ารถจนต้องร้องเสียงดังบอกคนสวนหนุ่ม
เป็นอะไรมั้ยครับ...คุณนัฐ...
ไอ้ชดถามด้วยความเป็นห่วงนายสาวในดวงใจ มันสังเกตเห็นความกลัวจากสีหน้าของสาวสวยที่ดูตื่นตระหนก
มะ..ไม่เป็นรัย..นายชด...แต่นัฐเห็นเหมือนคนวิ่งปาดหน้ารถนะ..
นัฐถิยาตอบหน้าตาตื่นตระหนกเห็นได้ชัด
เหรอครับ..ผมไม่เห็นอะไรเลย...
ไอ้ชดต้องการปลอบใจนายสาวไม่ให้หวาดกลัย มันว่าพลางหันมองไปรอบๆ แต่นัฐถิยาก็ยังยืนยันเหมือนเดิม
แต่นัฐเห็นจริงๆ นะ...ตาไม่ฝาด
งั้น..เดี๋ยวผมลงไปดูก่อนนะครับ...
หนุ่มคนสวนที่มาทำหน้าที่เป็นสารถีรีบอาสาจะพิสูจน์ความจริงทันที มันล้อกเบรคมือปลดเข็มขัดเปิดประตูออกไปทันที
ระวังตัว..ด้วยนะ..นายชด
ไอ้ชดขนลุกซู่หันมาทางต้นเสียงด้วยความรู้สึกภูมิใจอย่างยิ่งที่นายสาวคนสวยของมันแสดงความเป็นห่วงมันออกมา มันยิ้มรับแล้วเอ่ยขอบคุณด้วยความนอบน้อม แต่ในเป้าของมันตอนนี้ตุงขึ้นมาอีกแล้ว เมื่อสาวสวยยิ้มให้อย่างน่ารักน่าใคร่
ครับ...ขอบคุณครับ...คุณนัฐ..
...............
สักครู่ไอ้ชดกลับมาและขึ้นประจำที่คนขับ มันหันไปทางนายสาวที่มีสีหน้ารอคอยคำตอบ
ไม่มีอะไรเลยครับ คุณนัฐ....
หา...ไม่มีอะไรเลยเหรอ...แต่นัฐเห็นจริงๆ นะ..
สาวสวยเอ่ยงงๆ แต่ก็ยังยืนยันในสายตาของเธอเหมือนเดิม
สงสัย..คุณนัฐตาฝาดมังครับ...คงเพลียมาก...
ไอ้แสดงความเห็นเบาๆโดยลืมคิดและไม่ได้ตั้งใจ
ฮึ...ว่ารัยนะ...นายชด..
สาวสวยจ้องหน้าคนสวนหนุ่มเขม็ง ไอ้ชดมันหันไปมองพอดีถึงกับหน้าถอดสี เมือเจอนายสาวจ้องมันอยู่ เพราะมันเพิ่งระลึกได้ว่ามันพูดอะไรออกไป จึงละล่ำละลักขอโทษขอโพยนายสาวเป็นการใหญ่
เอ่อ...ปล่าวครับ...ขอโทษครับ..คุณนัฐ..ผมไม่ได้ตั้งใจ..
อือ...ไม่เป็นรัย...ขับรถไป...
สาวนัฐอดขำไม่ได้ที่เห็นอาการของคนสวนหนุ่มที่มีฐานะเป็นเพียงคนรับใช้ และเธอก็ยังอุ่นใจที่เขายังแสดงความนอบน้อมเหมือนเดิมไม่ถือโอกาสต่อรองในเรื่องดังกล่าว เธอแอบชำเลืองมองไอ้ชดแวบหนึ่งแล้วก็อมยิ้มนั่งมองไปยังกระจกเบื้องหน้าเหมือนเดิม
ครับ...
ไอ้ชดรับคำแล้วก็บึ่งรถออกไปทันทีโดยไม่กล้าชำเมืองมองนายสาวของมันเลย มันไม่รู้เลยว่านายสาวคนสวยของมันนั้นกำลังคิดอะไรกับมันอยู่ ถ้ามันรู้มันจะต้องหยุดรถทันที.....
.......................................
นัฐถิยากลับถึงบ้านเกือบสามทุ่ม วันนี้เธอไม่หิวข้าวเพราะเพิ่งทานมาจากสวนป่าสวาท และที่สำคัญเธออิ่มกามมาเต็มพิกัดแล้ว พออาบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดนอนบางเบาตัวโปรดแล้วก็ปิดไฟนอนทันทีโดยมีร่างน้อยๆของเด็กชายนอนกอดเธออยู่ข้างๆ คืนนั้นนัฐถิยาหลับสนิทตลอดทั้งคืน เมื่อตื่นเอาเกือบตีสี่ ก็รู้สึกว่าเหมือนเด็กชายไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเธอแล้ว ไขว่คว้ามือควานหาก็ไม่เจอ จึงค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วอาศัยความสว่างสลัวจากหน้าต่างช่วยให้พอมองเห็นลางๆ แล้วก็ตกใจนิดหนึ่งเมื่อพบร่างเด็กชายนอนขดอยู่ตรงหว่างขาของเธอที่ตอนนี้เธอนอนถ่างขากว้าง ชุดนอนนั้นถลกมาอยู่ที่หน้าตักแล้ว
ลูกกรอก...ลูกกรอก...
สาวสวยร้องเรียกเด็กชายเบาๆ แต่ก็เงียบไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากเขา เธอมีความคิดพิเรนยังไงไม่รู้ แกล้งหนีบสองขาเข้าหากันบีบร่างเด็กชายไว้จนรู้สึกว่าเขาดิ้นรนขลุกขลัก ส่งเสียงอี๋อ๋อ
อืออ...อ๋ออ...ฮาสส
ลูกกรอก...
โฮย...คะ..ค้าบบบ...ฮ้าววว..
เด็กชายขานรับด้วยเสียงงัวเงียเหมือนยังหลับไม่เต็มอิ่ม แต่เขาก็ลืมตาขึ้นจึงรู้ว่าตัวนอนขดอยู่ที่หว่างขาแม่นัฐ แถมถูกสองขาเรียวงามหนีบไว้แน่น พอลืมตาก็สำแดงเดชทันที
อาสสส...หอมจังเลยคับ..แม่นัฐ..
หอมอะไรจ๊ะ...
นัฐถิยารู้ทั้งรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ก็แกล้งถามไปงั้นๆ และก็ยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคำ ตอบจากเขาชัดเจน
หอมกลิ่นคาวสวาทคับ..แม่นัฐ..
ลูกกรอก..บ้า...พูดอะไรทะลึ่งจัง.. เธอเสแสร้ง
ผมพูดจริงคับ..แม่นัฐ...หอมจริงๆ...กลิ่นคาวสวาท..คาวจางๆ...สุดยอดเลย..
เด็กชายสารภาพพร้อมเริ่มขยับตัวจัดท่าทางให้เหมาะเหม็ง
อุ้ย...โอ้ววว...ลูกกรอกอย่าเลีย..แม่นัฐเสียว
นัฐถิยาสะดุ้งยึกรู้สึกเย็นยะเยือกและเสียววาบที่ต้นขามันวิ่งมาถึงร่องสวาทและปลาบมาที่ท้องน้อยอย่างแรง เมื่อเด็กชายแกล้งแลบลิ้นเลียที่ขาอ่อนข้างที่เขาหันหน้าเข้าหา พูดออกมาเบาๆ
เมื่อวาน...โดนหนักแน่..ใช่ไหมคับ..แม่นัฐ...กลิ่นคาวค้างอยู่เลย...
ลูกกรอก..แม่นัฐ..อายนะ...ไม่ต้องถาม...อาวววว...พอแล้ว..อย่าเลีย..
นัฐถิยารู้สึกอายจริงๆที่เด็กชายถามตรงๆแบบนี้ ใช่เธอโดนหนักมากๆเลย แต่ก็สนุกสุดเหวี่ยง และยอมรับว่ากลิ่นคาวสวาทยังโชยปะทะจมูกจริงอย่างที่เขาว่า และรู้สึกวูบวาบเมื่อได้ยินเสียงเจื่อยแจ้วปลุกเร้าอารมณ์ของเขา
ก็กลิ่นมันยั่วใจมากเลยคับ..
แม่นัฐ...มีเรื่องอยากคุยด้วย...นะ..ลูกกรอก..อย่าเพิ่งเลีย..
เธอรีบเบี่ยงเบนความสนใจของเด็กชายให้มาสนใจที่เรื่องของเธอแทน แต่ก็ยังเสียววาบเพราะเขาไม่หยุดการกระทำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมและยิงคำถามออกมาตรงๆ
อืออ...เสียดาย...ก็ได้คับ...แม่นัฐมีอะไรหรือคับ...
ลูกกรอก...ช่วยแม่นัฐได้มั้ยจ๊ะ..
แม่นัฐ...จะให้ผมทำอะไรเหรอคับ..
แม่นัฐ..ไม่อยากเป็นอย่างที่แม่นัฐเป็นอยู่เลย...ลูกกรอก..
นัฐถิยาพูดเสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ เด็กชายรับรู้ได้ชัดเจน และเข้าใจในความรู้สึกของหญิงสาว เพราะเขารู้ดีว่านิสัยแท้ๆของเธอเป็นอยางไร
หมายความว่า....
ใช่จ๊ะ...แม่นัฐทรมานใจเหลือเกิน...
สาวสวยพรั่งพรูความรู้สึกทุกอย่างที่เธอจำต้องแบกรับ เพราะใจจริงของเธอนั้นไม่ต้องการมันเลย แต่ก็ทนต่อธรรมชาติทางสรีระไม่ได้ เธอเองก็เป็นปุถุชนคนหนึ่ง
แต่ผมก็เห็นแม่นัฐ...มีความสุขดีนี่คับ... เด็กชายแกล้งหยั่งเชิง
มันเป็นเพียงช่วยระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง...หลังจากนั้นแล้ว..แม่นัฐทุกข์ใจมาก
สาวสวยรู้ทันว่าเขาคิดอะไร จึงตอบไปตามความเป็นจริงและบอกว่าเธอไม่สบายใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น
แม่นัฐ...ถามใจตัวเองดีแล้วเหรอคับ.. เด็กชายถามย้ำ
จ๊ะ..แม่นัฐ..คิดว่า..แม่นัฐแน่ใจแล้ว..อีกอย่างแม่นัฐกลัว... สาวนัฐยืนยันหนักแน่น
ผมเข้าใจคับ.....แต่เรื่องเวรกรรมเก่านี่..เราห้ามไม่ได้นะคับ..แม่นัฐ
เด็กชายพยายามพูดให้เธอเข้าใจความจริง ซึ่งสาวนัฐก็ยอมรับและอยากรู้เหลือเกินว่าเธอจะหมดเวรหมดกรรมเมื่อไร
แม่นัฐ..เข้าใจ...แล้วเมื่อไร..เวรกรรมของแม่นัฐ..จะหมดสิ้นสักทีล่ะจ๊ะ..ลูกกรอก..แม่นัฐทรมานใจมากเลยรู้มั้ย..
แป๊บหนึ่ง...คับ..แม่นัฐ...
เด็กชายบอก แล้วการสนทนาก็เงียบไป เขาลุกขึ้นนั่งหลับตาสงบนิ่ง ครู่ใหญ่จึงลืมตาขึ้น เขายิ้มสบตากับแม่นัฐสุดสวยของเขา ซึ่งสาวนัฐก็ยิ้มตอบ แต่ก็ด้วยความฉงนสงสัย
ว่างัยจ๊ะ..ลูกกรอก...แล้วมองหน้าแม่นัฐ..ยิ้มทำไม..
แม่นัฐคับ...เวรกรรมเก่าของแม่นัฐ...จางแล้วคับ...ที่เหลือ..เป็นเพียงเศษกรรมเท่านั้น...
เศษกรรม...หมายความว่างัยจ๊ะ...
สาวนัฐยิ้มแก้มปริเมื่อรู้ว่าเวรกรรมของเธอหมดแล้ว ต่อไปเรื่องเสียวๆแบบนี้คงไม่มีแล้ว แต่ก็อดฉงนกับคำที่เด็กชายบอกไม่ได้ เด็กชายจึงอธิบายขยายความให้เธอเข้าใจ
เป็นส่วนที่เหลือตกค้างอยู่...เล็กๆน้อยๆ...ไม่หนักหนาสาหัสอะไร...เราสามารถหลีกเลี่ยงได้...ด้วยการผ่อนหนักเป็นเบาคับ..แม่นัฐ...
อุ้ย...ลูกกรอก..จะทำอะไรเนี่ย..
นัฐถิยากำลังตั้งใจฟังคำอธิบายอยู่ก็ต้องร้องตกใจนิดหน่อยแต่ก็เคยชินแล้ว เมื่อเด็กชายเลิกชุดนอนบางเบาแล้วซุกหน้าเข้าที่หว่างขาประกบปากลงตรงรอยผ่ากลางเนินโคกมหึมาอย่างพอ เหมาะพอเจาะ
ก็..จะอธิบายความหมายของคำว่า เศษกรรม งัยคับ..แม่นัฐ...ฮึ้บบบ
เด็กชายละปากออกมาหน่อยหนึ่งเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะจรดลิ้นลงที่เป้าหมายเดิมแล้วปฏิบัติการเกมเสียวต่อทันที สาวนัฐได้แต่บิดกายด้วยความเสียวสะท้านกับลีลาชิวหาของเขา สองมือเลื่อนลงไปกุมศีรษะเขาไว้แน่น ปากก็ต่อว่าพร้อมครางกระเส่าอย่างพึงพอใจ
โอววว....เจ้าเล่ห์นัก..จิ้งจอกน้อย..ของแม่นัฐ...ซี้ดดดด
จ๊วบบบบบๆๆๆ
เด็กชายยังคงไล้เลียดูดดมความหอมหวานที่ร่องสวาทสาวสาวยอย่างต่อเนื่อง หญิงสาวเริ่มถ่างขาออกกว้างตามอารมณ์เสียวที่ได้รับ ปากก้พร่ำพูดเบาๆ
วันนี้...เลียอย่างเดียวนะ..อูยยยยส์...อาสสสส์...แม่นัฐระบมอยู่...
ค้าบบบ...แม่นัฐ....ซู้ดดดด
เด็กชายเงยหน้าออกมาจากร่องสวาทงาม เอ่ยปากรับคำแล้วซุกใบหน้าน้อยลงไปยังเป้าหมายเดิมทันที นัฐถิยารู้สึกเสียวซ่านเป็นอย่างมาก สองมือจึงช่วยจับสองกลีบแคมแหกอ้าออกเพื่ออำนวยความสะดวกให้เด็กชายปฏิบัติงานได้อย่างคล่องตัวเต็มที่ เด็กชายเฝ้าดอมดมความหอมละมุนและลิ้มชิมความหวานฉ่ำจากร่องสวาทที่เพิ่งกรำศึกหนักจากท่อนควยสามดุ้นมาอย่างหนักโชกโชนเมื่อวานนี้ กระทั่งหยาดฝนพร่างพรูออกมาเต็มร่องรักของสาวสวยจนชุ่มฉ่ำเจิ่งนองช่วยชโลมอารมณ์ให้ความชุ่มฉ่ำใจแก่เด็กชายอีกเป็นเท่าตัว......
.............................
เช้านี้เป็นวันอาทิตย์ นัฐถิยาจึงไม่ต้องรีบร้อนไปทำงาน หลังจากโดนเด็กชายละเลงลิ้นทำฝนเทียมให้แล้ว สาวนัฐก็หลับต่ออีกยาว เลยต้องเป่าขลุ่ยให้เด็กชายไปหนึ่งยก กระทั่งสายจึงได้ลุกขึ้นอาบน้ำและรับอาหารเช้าที่ขมิ้นเตรียมไว้ให้ หลังอาหารแล้วเวลาช่วงเช้าที่เหลือนั้นเธอก็จัดการดูแลความเป็นระเบียบในบ้านทั่วๆไปตามที่เธอเคยปฏิบัติเป็นประจำ
กระทั่งเที่ยงหลังคุณหญิงโทร.มาบอกให้ไปทานอาหารเที่ยงด้วยกันที่ตึกใหญ่ วันนี้ท่านอยู่บ้านคนเดียว ท่านนายพลไม่อยู่ไปเยี่ยมเพื่อนๆ ที่ลพบุรีสามวัน ทั้งสองแม่สามีกับสะใภ้สาวร่วมทานอาหารกลางวันกันอย่างเอร็ดอร่อย นัฐถิยาเองก่อนๆนั้นก็หวาดระแวงเหมือนกันว่าคุณ หญิงวนิดาจะล่วงรู้พฤติกรรมที่เป็นความลับของเธอ แต่ตั้งแต่วันนั้นที่โรงพยาบาลแล้ว เธอก็รู้ สึกใจชื้นมากขึ้นคุณหญิงวนิดาเองก็เหมือนกัน เพราะต่างฝ่ายก็รู้เรื่องของกันและกันดีอยู่แล้ว หลังอาหารทั้งสองจึงนั่งสนทนากันอย่างเป็นกันเองที่สุด
คุณแม่..เรียกนัฐมา..มีอะไรด้วยหรือเปล่าคะ.. นัฐถิยาถามเสียงเรียบด้วยความเคารพ
ก็มีเรื่องสำคัญที่สุด..อยากจะคุยด้วยนะซีจ๊ะ..ลูกนัฐ... คุณหญิงบอกและดูมีอาการไม่สบายใจ
เรื่องสำคัญอะไรหรือคะ..แม่... นัฐย้ำถาม
ตายุทธ..ติดต่อมาบ้างมั้ย.. คุณหญิงเปลี่ยนเรื่อง
คะ..โทร.มาประจำ..ทุกอาทิตย์...เมื่อคืนก็โทร.มาคะ..
เขาว่างัยบ้างล่ะ...
เขาก็อยากให้นัฐไปอยู่ที่เชียงใหม่ด้วยกัน..เพราะเขาไม่มีเวลาว่างเลย...งานเข้าเยอะ อ่ะคะ..
แล้ว...ลูกนัฐ...ตัดสินใจยังไงละ..ลูก
นัฐ...อยู่เฉยๆ..ไม่ได้หรอกคะ..แม่.
ตกลงว่า...จะอยู่ที่บ้าน..เหมือนเดิม...
คะ....คุณแม่..
ตายุทธ...เขาว่างัยล่ะ...
เขาก็แล้วแต่นัฐ...จะตัดสินใจค่ะ...แม่
เออ...เอา...ยังไงที่มันทำให้เราสบายใจ..ก็ตกลงกัน..และเข้าใจ เห็นใจกันนะ...แม่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก..
ขอบคุณมากคะ..คุณแม่..ที่เข้าใจนัฐ..
แต่นัฐก็ต้องเข้าใจแม่เหมือนกันนะ..ตัวเอง..
นัฐก็เข้าใจคุณแม่ดีอยู่แล้วนี่คะ...
โธ่...ลูกนัฐก็...แม่หมายถึงเรื่องวันน้าน....ที่โรงบาลนะ...
อ๋อ...คะ...นัฐก็เข้าใจคุณแม่...เหมือนอย่างที่คุณแม่เข้าใจนัฐ..นั่นแหละคะ..
งั้นก็ดีซีคะ...มีอะไร..ลูกนัฐก็พูดกับแม่ตรงๆนะ...เราไม่ต้องอ้อมค้อมหรอก...แม่ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว...นะ..ไม่ต้องเกรงใจแม่...บอกตามตรง..แม่รู้สึกว่าใจของแม่เปลี่ยนไปมาก...แม่ชอบหนะ..ลูกนัฐ...
นัฐ..เข้าใจคะ..คุณแม่...นัฐเอง..แรกๆก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน...
ฮิๆๆๆๆๆๆ...
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะร่วนอย่างเป็นกันเอง ไม่ตึงเครียด ไม่มีความหวาดวิตก และหวาดระแวงอันใดเลย โดยเฉพาะตอนนี้ก็มีผู้หญิงอยู่กันแค่สองคนแค่นั้น ไม่มีใครอื่นที่เป็นคนนอก (เหตุการณ์วันนั้น) เลย เมื่อดูอาการท่าทีของสะใภ้สาวจนแน่ใจว่าเป็นกันเองแน่นอนไม่มีปัญหาอะไรแล้ว คุณหญิงก็เริ่มเข้าเรื่องทันที
เออ...ลูกนัฐ....
มีอะไรหรือคะ..คุณแม่
ตาหมอวันชัย..นะซี...
คุณหมอวันชัย...เป็นอะไรหรือคะ...
ก็ไม่เป็นรัยหรอกจ๊ะ...ลูกนัฐ...แต่เขา...ขอให้แม่พาลูกนัฐไปหาเขาอีกสักครั้งน่ะ..
คุณแม่คะ...
เออ..ลูกนัฐ..ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แม่สารภาพตามตรงเลยว่า..แม่ติดใจเขา..และก็นัดเจอเขามาหลายครั้งแล้ว...เขาบ่นคิดถึงลูกนัฐ...อยากพบลูกนัฐอีกสักครั้ง...
แต่...คุณแม่คะ...นัฐว่าไม่ควรมีอีกนะคะ...มันเสี่ยงมาก...
โธ่..ลูกนัฐ...แม่รับปากเขาแล้ว..
นัฐ..ไม่อยากให้มีอีกเลยนะคะ...คุณแม่..นัฐละอายใจตัวเอง...สงสารคุณยุทธ...
ลูกนัฐ...ก็ถือว่าทำเพื่อแม่สักครั้งก็ได้นี่นา...นะ...ลูกนัฐ...นะ...
นัฐ..ขอคิดดูก่อนนะคะ...คุณแม่...
แค่ครั้งเดียวเอง....ลูกนัฐ...นะ...
ยังไง...นัฐก็ขอคิดดูก่อนละกัน..นะคะ...คุณแม่...
อ๊ะ...ก็ได้จ๊ะ...พร้อมวันไหน..บอกแม่นะจ๊ะ...ลูกนัฐ...
คะ..คุณแม่...ถ้าไม่มีอะไรอีกแล้ว...นัฐขอตัวก่อนนะคะ....
นัฐถิยายกมือไหว้ลาแม่สามีและลุกขึ้นเตรียมจะกลับเรือนของเธอ แต่ก็ต้องหยุดชะงักขาไว้เพราะคุณหญิงวนิดาเอื้อมรั้งข้อมือเธอไว้ พร้อมบอก
อ้อ...เดี๋ยวก่อนซีจ๊ะ...ลูกนัฐ...
มีอะไรหรือคะ...คุณแม่...
ช่วยแม่...จัดที่นอนก่อนซี....แม่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่พอดี...มาซีจ๊ะ..
ได้คะ..คุณแม่...
นัฐถิยาช่วยแม่สามีจัดที่นอน ซึ่งทั้งสองใช้เวลาไม่นานก็จัดการได้เรียบร้อย คุณหญิงได้ชวนคุยเรื่องภายในบ้าน โดยเฉพาะเรื่องของลุงชอบ
เราจะทำงัยดีล่ะ..ลูกนัฐ...เรื่องตาชอบน่ะ...
แล้ว..คุณแม่คิดว่าเราควรทำงัยดีคะ...นัฐก็คิดไม่ออกเหมือนกัน...
อือ...แม่ก็ว่ามีทางเดียวนะ....
ทางไหนคะ..คุณแม่....
มีทางเดียว...คือต้องเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับ...แม่จะคุยกับตาชอบเอง...
คะ..แล้วแต่คุณแม่นะคะ...นัฐขอตัวกลับก่อนคะ..คุณแม่...
จ๊ะ...ขอบใจนะ...ลูกนัฐ...ทำใจให้สบาย...เดี๋ยวแม่จัดการเอง...
คะ...คุณแม่..
สาวนัฐเดินกลับเรือนด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง แต่ก็อดละอายใจไม่ได้ที่ต้องโกหกแม่สามีเกี่ยวกับเรื่องของเธอกับลุงชอบ แต่ก็ดีเหมือนกันที่คุณหญิงจะเป็นคนพูดกับคนขับรถเฒ่า จะได้เป็นการปรามแกไปในตัวด้วย เพราะเธอเองก็ได้แต่หลบเลี่ยงเอาตัวรอดมากกว่าที่จะปรามได้ แต่เธอก็ยังถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อนึกถึงเหตุการณ์สวาทหลายๆครั้งที่ผ่านมา ที่มันยังเป็นความลับสำหรับเธอ โดยที่คุณหญิงวนิดาก็ไม่รู้ มีเพียงเธอกับลูกกรอกและกลุ่มผู้ชายผู้ที่เกี่ยวข้องได้เสพสวาทกับร่องรักของเธอเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด
เฮ้อ....ไม่น่าถลำตัวขนาดนี้เลยเรา...คุณยุทธ..เมื่อไรคุณจะกลับมาอยู่บ้านซะทีคะ....
เธออดไม่ได้ที่คิดถึงทรงยุทธสามีสุดที่รัก แม้ว่าเธอจะปล่อยตัวให้ชายคนแล้วคนเล่าได้เชยชมความหอมหวานจากเรือนร่างเธอ แต่ผู้ชายที่นั่งอยู่ในห้องหัวใจของเธอก็มีเพียงทรงยุทธเท่านั้น แม้จะต้องพลีกายและร่องรูสวาทให้กับท่อนควยของผู้ชายหลายหน้าแต่เธอก็รู้สึกภูมิใจที่ได้มอบความสาวให้กับเขา ทรงยุทธ เป็นคนแรก
…………………..
เรื่องโดยท่าน นัฐถิยา